| cena nabywanego dobra,
I odległość dostawcy od odbiorcy i związane z tym koszty transportu,
• czas realizacji dostawy, umożliwiający utrzymanie minimalnego poziomu zapasów u zamawiającego,
• jakość nabywanego dobra,
• warunki gwarancji i rękojmi odpowiednie do pakietu świadczeń oferowanego przez producenta wraz z wyrobem finalnym,
• solidność dostawcy określona na podstawie własnych lub cudzych doświadczeń,
• sytuacja finansowa dostawcy (standing finansowy).
Część z tych elementów jest trudno mierzalna, co utrudnia porównywanie ofert. W tym celu stosuje się odpowiednio skonstruowane metody porównawcze oparte na skali ocen i ustalonej hierarchii poszczególnych kryteriów oceny. Spośród znanych i stosowanych metod wymienić można arkusz oceny dostawcy, metody graficzne, takie jak profil dostawcy czy metoda figur geometrycznych, których wierzchołki ilustrują wyniki punktowe dla poszczególnych cech dostawcy. Istotne dla zapewnienia ciągłości produkcji w długim okresie, a często pomijane, jest sprawdzenie sytuacji finansowej (standingu) dostawcy. Oferowane przez niego niskie ceny mogą być spowodowane kiepską sytuacją finansową, która w niedługim czasie doprowadzi do zniknięcia tego dostawcy z rynku.
Jeśli dostęp do szczegółowych informacji o potencjalnych dostawcach jest ograniczony, wówczas konieczne jest rozsyłanie zapytań ofertowych lub ogłaszanie przetargów. Proces wyboru dostawcy znacząco utrudnia wzięcie pod uwagę możliwości ingerencji producenta-zamawiającego w techniki wytwarzania zamawianego towaru i jego dostaw (np. pomoc finansowa pomagająca podnieść poziom jakości). Rozstrzygnięcie takich kwestii jest związane z przeprowadzeniem wielu fachowych analiz i ekspertyz.
Ostateczny wybór dostawcy poprzedzają negocjacje, których przedmiotem są uzgodnienia techniczne i organizacyjne dotyczące produkcji i dostaw oraz ceny. Często jednak przedsiębiorstwo produkcyjne nie ma dużego pola manewru w kwestii wyboru dostawcy. Konieczność zakupu danej pozycji asortymentowej sprowadza się niekiedy do wyboru spośród