DSC02238 (2)

7

7

Rys. 3g. Rysujemy obwiednię wykreślonej rodziny łuków . Obwiednią rodziny linii jest linia styczna do każdej linii, należącej do tej rodziny. Obwiednia jest torem punktu S.

Rys. 3h. Ostawiając ostrze cyrkla w kolejnych, położonych blisko siebię punktach tonf punktu S, narysowano łuki promieniem r, obliczonym wg p.1.6. Jest to promień zaokrąglenia naroża zębatki. Czynność należy powtarzać, aż do przecięcia się kilku łuków z bokiem zębatki (może być potrzebne przedłużenie toru punktu S).

l

Rys. 3L Narysować obwiednię łuków o promieniach r (rys. 3f): od okręgu stóp koła zębatego do ewołwenty. Obwiednia jest ekwidystantą toru punktu S.

Suma tej obwiedni i ewołwenty jest poszukiwanym zarysem jednego boku zęba koła zębatego

Jeżeli koło ma liczbę zębów z < Zg i zarys nie jest przesunięty, to ząb jest pozbawiony części ewołwenty. Na boku zęba powstaje wówczas ostrze w miejscu odcięcia ewołwenty przez obwiednię łuków. Gdy liczba zębów jest nuda, jest to nieraz widoczne wyraźnie, jak na rys. 4.

Drugi bok tego samego zęba należy skonstruować jako linię symetryczną względem osi symetrii wrębu zębatki Linia ta powinna być styczna do drugiego boku wrębu zębatki

(z“7,    *1, a"20“, x«*0, hf*1,2)

3. Konstruowanie zęba kola zębatego o zarysie przesuniętym; ewohrenta wyznaczana metodą punktową

Gdy liczba zębów kola zębatego jest mniejsza od liczby granicznej, występuje zjawisko podcinania zęba. Stopa zęba ulega zwężeniu, a fragment ewołwenty jest odcięty. Można temu zapobiec stosując przesunięcie zarysu. Narzędzie-zębatkę odsuwa się od obrabianego kola tak, że podczas obróbki nie linia podziałowa zębatki, lecz inna linia, równoległa do podziałowej toczy się bez poślizgu po okręgu podziałowym kola. Niezbędną wielkość odsunięcia można obliczyć w milimetrach ze wzoru Xx^_mm, podstawiając współczynnik przesunięcia ze wzoru podanego w rozdziale S.

Rys. 4. Brak ewołwenty na bokach zębów w pierścieniu o szerokości 8

Rys. 3. Położenie charakterystycznych elementów zazębienia obróbczego po przesunięciu zarysu kola zębatego. I-I oznaczono linię toczną zębatki