najczęściej pojawiają się w kwestionariuszach ankiety. Ich wskaźniki znajdują się w zakreślonych odpowiedziach na pytania. Na przykład, mierząc stosunek uczniów do programu „zero tolerancji", możemy ich porangować według miejsca, jakie wybrali na skali odpowiedzi: a. zdecydowanie popieram ten program, b. popieram tylko niektóre jego fragmenty, c. zdecydowanie nie popieram tego programu. Najwyższą rangę, czyli 3 otrzymują badani, którzy wybrali wariant a, niższą, czyli 2, ci którzy wybrali wariant b, a najniższą 1 uczniowie zaznaczający odpowiedź c. Jeśli wariantów odpowiedzi jest mniej niż badanych, to powstające w ten sposób uporządkowanie nazwiemy niezupełnym. Opisuje je relacja większy-równy (A < B < C). Jeśli natomiast każdemu wariantowi przypisany jest tylko jeden badany, to powstaje uporządkowanie zupełne (relacja większy: A < B < C). Te rodzaje uporządkowania nie pozwalają na szacowanie wielkości różnic między badanymi obiektami. Przypisane zmiennym wartości liczbowe możemy jedynie porównywać ze sobą, mówiąc o bardziej lub mniej przychylnym stosunku do programu „zero tolerancji”. Tak samo możemy rangować uczniów ze względu na wyniki sprawdzianu, lecz nie możemy orzekać, o ile jeden uczeń był lepszy od innego.
Krok dalej możemy wykonać na skali inter- Na tej skali możemy mierzyć zmienne wałowej, ponieważ jest ona zbudowana z jed- Ilościowe,jeśli wyniki surowenormalizu-
nostek o równej długości, do których można Jemy, czyli c^n^rzedstawiamy
, . , ... , , , , w postaci średniej arytmetycznej.
porównywać wyniki poszczególnych badanych.
Jeśli dokonamy przekształcenia wyników surowych testu na skalę stenową, jak to zrobiliśmy w pierwszym bloku umiejętności, to przejdziemy właśnie na interwałowy poziom pomiaru, bo steny są interwałami. Takie „przyłożenie” wyników surowych do jednostek o równej długości pokazuje kolumna pierwsza i piąta oraz szósta | dziesiąta tabeli z pierwszego bloku umiejętności.