DSCF1068

Katalog Typowych Konstrukcji Nawierzchni - i 997

5. PROJEKTOWANIE KONSTRUKCJI NAWIERZCHNI WEDŁUG KATALOGU

5.1. WARUNKI OGÓLNE DLA PODŁOŻA

Przyjęte w Katalogu rozwiązania konstrukcyjno-materiałowe nawierzchni wyznaczono dla podłoża niewysadzinowego grupy nośności Gl. Gdy podłoże nawierzchni zaszeregowane zostało do innej grupy nośności, należy podłoże doprowadzić do grupy nośności Gl zgodnie ze sposobami przedstawionymi w p. 5.2. Doprowadzenie podłoża nawierzchni do grupy nośności Gl oznacza, że podłoże stanie się niewrażliwe na działanie wody i mrozu, uzyska wymagane cechy nośności, charakteryzujące się następującymi wartościami wskaźnika zagęszczenia (/$) i wtórnego modułu odkształcenia (£2):

- drogi kategorii ruchu KRX i KR2 £2 ^ 100 MPa i Is §g 1,00

- drogi kategorii ruchu od KR3 do KR6 £2 ^ 120 MPa i /j > 1,03.

Wtórny moduł odkształcenia (£2) należy oznaczać przy wtórnym (drugim) obciążeniu płytą o średnicy > 30 cm wg BN-64/8931-02. Badanie należy przeprowadzić w zakresie od 0 do 0,25 MPa. Wartości modułu £2 należy wyznaczyć dla przyrostu obciążenia od 0,05 do 0,15 MPa wg wzoru:

(2)

El-^D 4As

w którym:

D - średnica płyty, mm,

Tsp - przyrost obciążenia, MPa,

As - przyrost odkształcenia, mm.

5.2. WZMOCNIENIE SŁABEGO PODŁOŻA

Podłoże nawierzchni zakwalifikowane do grupy nośności od G2 do G4 może być doprowadzone do grupy nośności Gl w jeden z wymienionych sposobów.