DSCF2620 (Custom)

p ₌ 5ł - moc przyłączeniowa ostatniego silnika (w tym przypadku piątego), w [kWJ

i n,

U - długość przewodu łączącego SPW z silnikiem, w [m] y - konduktywność przewodu, w [m/(Q • mm²)].

Uwaga!

Norma PN-89/E-05012 [174] dopuszcza niestosowanie zabezpieczeń przeciążeniowych \ nikach o mocy do 10 kW, w podanym przykładzie zostało ono zastosowane ze względów tycznych. Silnik jest odbiornikiem symetrycznym, zatem przewód neutralny do jego jest zbyteczny i dlatego między zaciskami silnika za SPW wystarczy przewód czterożyiowy I YDYżo 4x4. Wszystkie przewody zasilające powinny zostać dobrane na napięcie 450/750 V‘ 0,6/1 kV.

Dla pełnej oceny poprawności dobranych przewodw należałoby wyznaczyć spadek i przy rozruchu silników. Został on w tym przykładzie pominięty ze względu na brak pełnych i nych.

6.4 Selektywność zabezpieczeń

6.4.1 Selektywność działania przy kaskadowym połączeniu bezpieczników topikowych

W każdej sieci lub instalacji elektrycznej występują wspólne tory zasilające poszczególne odbiomM.

Końcowe zabezpieczenie odbiorników podczas wystąpienia w nim przetężenia (przeciążenie lub zwarcie) powinno przerwać dopływ prądu do uszkodzonego obwodu nie powodując przerwy w dostawie energii do pozostałych odbiorników zasilanych z tej samej rozdzielnicy. Prąd powodujący zadziałanie tego zabezpieczenia nie może powodować działania zabezpieczeń poprzedzających. Przykład takiego układu przedstawia rysunek 6.4.1 a, na którym zabezpieczenie „B," stanowi zabezpieczenie główne rozdzielnicy, zabezpieczenie „B2" jest zabezpieczeniem końcowym chroniącym zasilany odbiornik. Projektując zasilanie poszczególnych odbiorników przyłączanych do sieci elektroenergetycznej lub instalacji elektrycznej należy zapewnić właściwe działanie kolejno po sobie występujących zabezpieczeń przez sprawdzenie wybiórczego ich działania.

Wybiórczość zadziałania zabezpieczeń nazywaną popularnie selektywnością należy oceniać dla prądów zwarciowych (przy czasie trwania przetężenia umownie < 0,1 s) oraz dla prądów przeciążeniowych (przy czasie trwania przetężenia umownie > 0,1 s) [144].

Selektywność kolejno następujących po sobie zabezpieczeń dla przeciążeń należy ocenić przez zestawienie ich charakterystyk prądowo-czasowych (t = f(l)) - rys. 6.4.1 b. Należy jednak przy tym pamiętać, że charakterystyki prądowo-czasowe podawane w katalogach producentów przedstawiane są w postaci charakterystyk pasmowych. Nakładane na siebie charakterystyki powinny być wykreślone w jednakowej skali.

Dla czasów trwania przetężeń krótszych niż 0,1 s jedynym skutecznym sposobem oceny selektywności jest porównanie całek Joule’a (skutku cieplnego) dwóch kolejno po sobie występujących zabezpieczeń.

Producent wkładek bezpieczników topikowych podaje dwie wartości tych całek (patrz tabela 6.1.6):

-    całkę przedtukową l²t_p (określa ona skutek cieplny wywołany przepływem prądu zwarciowego od chwili powstania zwarcia do chwili rozpoczęcia rozwierania się styków wyłącznika nad-prądowego lub przepalenia wkładki topikowej),

-    całkę wyłączenia l²^ będącą największą wartością jaką jest w stanie przepuścić bezpiecznik podczas zwarcia przy określonym prądzie zwarciowym oraz określonej wartości cosq>_k.

Przyjmuje się, że rozpatrywane bezpieczniki zachowują selektywność:

-    w zakresie prądów przeciążeniowych gdy ich pasmowe charakterystyki t = f(l) nie przecinają się, a pozioma odległość jest większa jak różnica prądów l_x, płynących przez nie w rozpatrywanym czasie (rys. 6.4.1 a oraz 6.4.1 b),

C*9toB|

■srxmmt

WfciBwczwwi

-awoccrw*

OiBUMlSe

-iwanaacr -'"•Wierę⁵'/*

aS

****•■ I