DSC43

. bywanie wizyt kontrolnych u lekarza, i ugny zdrowotne;

I ^jjenie potrzeb seksualnych;

I Krywanie alkoholu, leków, palenie tytoniu.

H i gniogonainc i behawioralne:

|    w relaksowaniu się;

I ^jytjnie głównie pism i książek zawodowych;

I jtnymujące się poczucie znużenia;

I jinżony nastrój;

I jtaJa obecność negatywnych postaw i myśli;

I Jugotrwałe resentymenty lub urazy wobec I ludzi;

I . njularnie występujące poczucie osamotnienia

i7 lub izolacji;

.giwracającelęki;

I .poczucie pustki i braku celu;

| . rosnąca liczba zachowań impulsywnych bez I względu na konsekwencje;

I niekontrolowane zachowania agresywne.

I Hodżinne i społeczne:

I. obniżenie zainteresowania członkami rodziny;

I • upadanie w irytację lub złość na członków ro-

I dżiny;

I • spędzanie większej ilości czasu poza domem I lub bez rodziny bez wyraźnego powodu;

I • opór przed wspólnym wypoczynkiem lub niemożność cieszenia się nim;

• trudności w uczestniczeniu we wspólnych rozrywkach;

-    zwiększająca się ilość czasu spędzanego samotnie;

-    nadmierne oglądanie telewizji jako sposób ucieczki od problemów;

-    niezwykle nasilony stres towarzyszący dużym zmianom w życiu;

-    obniżenie poczucia wsparcia.

4. Dotyczące pracy:

-    utrata zapału;

-    poczucie, iż stale brakuje na coś czasu;

-    obawy przed pójściem do pracy;

-    rosnące poczucie niekompetencji;

-    poczucie „marnowania” czasu;

-    trudności w kończeniu rozpoczętych zadań;

-    narastające niezadowolenie z pracy, brak pomysłu na dokonanie zmiany;

-    trudności w wyrażaniu własnych opinii, unikanie wypowiadania swojego zdania;

-    schematyczne traktowanie pacjentów;

-    bardzo duża dyrektywność wobec pacjentów;

-    zwierzanie się pacjentom ze swoich spraw osobistych;

-    unikanie trudnych tematów z pacjentami;

-    niecierpliwość w kontaktach z pacjentami;

-    zauważanie podobieństw w problemach własnych i zgłaszanych przez pacjentów,

-    rosnące poczucie winy wobec pacjentów;

-    utrzymująca się złość i pielęgnowanie urazy wobec przełożonych, kolegów i innych.

Pomóc pomagającym

Większość osób doświadczając zawodowych dnąźeń, podejmuje doraźne działania mają-«przynieść ulgę w trudnej sytuacji. Częstym ęosobem są rozmowy z członkami rodziny lub Arófzanie się przyjaciołom - angażuje to krąg ^bliższych ludzi (i czasem rodzi poczucie winy ^nadmierne obciążanie ich swoimi sprawami), bym rozwiązaniem jest ograniczanie liczby 'tjentów - co jednak w aktualnej sytuacji wy-j&pń NFZ i konieczności wykonania kontraktu Nużą trudnością. Środkiem zaradczym jest 4że maksymalne wykorzystanie wolnych dni ‘odpoczynek, robienie sobie drobnych przy-jronośd i podejmowanie wysiłku fizycznego.

Chociaż zachowania takie zwykle nie rozwiązują trudności, to mogą na jakiś czas zapobiegać ich pogłębianiu.

Istotą skutecznego i trwałego zapobiegania wypaleniu jest:

-    rozumienie przyczyn trudności,

-    efektywne radzenie sobie ze stresem,

-    umiejętność rozpoznawania wczesnych sygnałów ostrzegawczych,

-    dbałość o siebie i utrzymywanie równowagi w życiu.

Dopiero po przeprowadzeniu dokładnej autodiag-nozy, możemy uruchomić zmiany w naszym życiu,