Siła od różnicy ciśnień wynosi
(7.7)
(7.8)
Fp = {p + dp) Ir- di) -p l ■ r - di> = dp 'l ■ r ■ di}
Warunek równowagi sił promieniowych można zapisać
F =F
r * p
dp • l ■ r • da = dm • —7 rd
gdzie: dm = r ■ d$-l ■ dr ■ p,
/ - długość elementu odpowiadająca tworzącej powierzchni
walcowej,
nfd - szerokość elementu płynu.
rfr = P r
(7.9)
Wykorzystując równanie Bernoulliego, możemy napisać
p =Pc~2 p (4+ei)
Po obliczeniu pochodnej otrzymamy
dp dcu
. = -r- - P c • -7— - P • c„ ■ -r-
(7.10)
(7.11)
dr dr
dr
dr
Po porównaniu prawych stron wzoru (7.11) i wzoru (7.9) otrzymujemy
(7.12)
4Pc L
—— = 0 • Cm • —7“ + p ■ c,, ■ + P
dr v m dr v u dr 1
Jest to zależność ciśnienia całkowitego od rozkładu prędkości wzdłuż promienia łopatki.
albo
nanie (7.12) przyjmie pomtać
(7.13)
7.14)
Równanie to określa warunki równowagi promieniowej w przestrzeniach międzywieńcowych. Gdy rcu = conat (patrz wzór 7.4 B czyli dla kinematyki stałego wiru równanie (7.14) uprości się do postaci
7.15
z której wynika, że cm = conat. Prędkość roezrdionalna jaśt zarazem prędkością osiową cM, a więc nie zmienia się ona wzdłuż wysokości łopatki cbdo.
Przyrost spiętrzenia w wentylatorze zalety od stosunku średnic. Im mniejszy jest stosunek średnic, tym mniejsze jest wytworzone spiętrzenie. Wskaźnik spiętrzenia maksymalne wartości, wynoszące około 0,6, osiąga dla stosunków średnic 0,7+0,85, przy sprawności stopnia nie mniejszej niż 0,8.
Spiętrzenie całkowite uzyskiwane w wentylatorze określa się z zależności
(7.16)
gdzie Sw - jednostkowa strąfea przepływowa, oblicza się ją teoretycznie. Wydajność wentylatora określa zależność
(7.17)
gdzie cM - składowa osiowa prędkości średniąj. Moc użyteczna dostarczona do gazu wynosi
Nu-£J>eV
(7.18)
125