DSCF21

Twardość Yickersa oblicza się ze wzoru:

HV~k~ [HV]

gdzie:

a - kąt pomiędzy przeciwległymi ścianami ostrosłupa wgłębnika: a =136 °,

F - całkowita siła obciążająca wgłębnik [NJ,

d - średnia arytmetyczna wartości długości przekątnych odcisku di i dj [mm]:

d.+d_},    .

d - —¹—- [mm]

k - współczynnik, wynikający z przejścia z układu ciężarowego na układ SI:

8

1>. 9,80665

= 0,l02[s²/m]

Otrzymujemy wówczas

a

2

0,1891

2Fsin

HV =0,102-'—-d¹

W celu zapewnienia porównywalności twardości Vickersa z twardością Brinella, kąt wierzchołkowy wgłębnika został tak dobrany, aby zapewnić jego równość z kątem między stycznymi do odcisku Brinella w optymalnym zakresie obciążeń. W pomiarach twardości sposobem Brinella średnica odcisku d przeważnie mieści się w zakresie średnic 0,25D-K),5 D. Wynika stąd, że średnia wartość średnicy odcisku równa jest d=0,375 D.

Zatem obliczona ze wzoru: średnia wartość kąta wgniatania 9 =44°, a kąt dwuśćionny wgłębnika Wynosi:

a = 180°-44° W

Kąt ten odpowiada kątowi wierzchołkowemu ostrosłupa 'urwanego w metodzie Yickersa, dlatego otrzymuje się twardości HV zbliżone do twajdoś® HB. Porównywanie wyników uzyskiwanych w obu metodach jest możliwe do StoitóąęiffwJu-dośęi wynoszącej 3,00 Hl£ Powyżej tej wartości kąt wgniatania a otrzymywany przy stosowaniu metodv Brinella Szybko maleje i dlatego przestaje być spełniony warunek porównywalności wyników obu metod.

Oznaczenie jednostki twardości Vickersa HV uzupełnia się liczbami^ określającymi umownie wielkość siły obciążającej wgłębnik i czas działania całkowitej⁵sfł^obciążaja^ń wgłębnik, jeśli jest inny niż standardowy 10^-15 s, jak niżej:

-    640 HV 1 - twardość Vickersa 640 zmierzona przy obciążeniu wgłębnika siłą lkGjP 9.81 N w czasie działania obciążenia 10-H5s;

-    640 HV 1/20 - twardość Vickersa 640 zmierzona przy obciążeniu wgłębnika siłą lkG = 9,81 N w czasie działania obciążenia 20s (jeżeli nie należy do przedziału UM-15si,

3