dysocjacja

Wolna encyklopedia

WikipediA

Strona główna Kategorie artykułów Bieżące wydarzenia Losuj artykuł

Dla czytelników Zgłoś błąd Pytania czytelników Kontakt z Wikipedią Wspomóż Wikipedię

► Dla edytorów

►    Drukuj lub eksportuj

►    Narzędzia

• W innych językach

BtnrapcKM

Catala

Ćesky

Dansk

Szukaj

Przeczytaj

Artykuł Dyskusja

Stary układ stron Ł Logowanie i rejestracja ^A

Czytaj Edytuj Historia i autorzy

Przeczytaj: pilny apel

założyciela Wikipedii, Jimmy'ego Wałęsa

Dysocjacja elektrolityczna

Dysocjacja elektrolityczna to proces rozpadu cząsteczek związków chemicznych na jony pod wpływem rozpuszczalnika, np.

NaHC0₃ - Na⁺ + HCO3-

Dysocjacja może następować jako końcowy etap solwatacji w rozpuszczalnikach polarnych (np. woda) lub może być inicjowana w inny sposób (np. łukiem elektrycznym). Dysocjacja może też przebiegać w fazie gazowej pod wpływem wyładowań elektrycznych bądź bezpośredniego bombardowania gazu elektronami.

Do dysocjacji są zdolne związki, w których występują wiązania jonowe lub bardzo silnie spolaryzowane kowalencyjne. Zdysocjowany roztwór związku chemicznego nazywa się elektrolitem.

W roztworach dysocjacja jest zawsze procesem odwracalnym. Między formą niezdysocjowaną i zdysocjowaną związku występuje w tych warunkach równowaga. W zależności od własności rozpuszczalnika i związku chemicznego, temperatury oraz występowania jonów pochodzących z innych związków równowaga ta może być bardziej przesunięta w stronę formy niezdysocjowanej lub zdysocjowanej związku.

Dysocjacji elektrolitycznej w wodzie ulegają prawie wszystkie rozpuszczalne sole, wszystkie kwasy i wodorotlenki. Ujemny logarytm stałej dysocjacji jest miarą ich mocy chemicznej.

Wiele związków chemicznych w stanie ciekłym i gazowym ulega też samorzutnej dysocjacji, choć jej stopień jest zazwyczaj dość niski, np. woda ulega samorzutnej dysocjacji wg schematu:

H₂0 + H₂0 - H₃0⁺ + OH-

lloczyn jonowy tej dysocjacji w warunkach normalnych wynosi ok. 10"¹⁴, co oznacza że na każde 10⁷ (10 000 000) cząsteczek wody tylko jedna ulega samorzutnej dysocjacji. Stała ta jest podstawą