1. Komórki HRGff narządu Cortrgo Mm«|r KMWBBi bwUcio mrchamc/n>ch na potencjały bioelektryczne
2. Przebieg częstotliwości FO w zdaniu twierdzącym jest na ogM opadający
3. Głośność tonu nie wpływa na arMctywnoW Itkni słuchowego
4. Jedną z cech akustycznych Samogłosek jeat periodyczna^ kh struktury czaaowai
5. Zmiany konfiguracji artykulacyjncj (ora głosowego (miejsca i wysokości artykulacji) powodtqa jednoznaczne zmiany ciptadimM pierwszych dwóch fotmantów
6. „Teoria miejsca" w pełni wyjaśnia mechanizm 4dw—i« dźwięków pod względem ich wysokości. a zwłaszcza zjawisko „wyostrzania-
7. Przy artykulacji samogłosek ciśnienie wewnątrz toru głosowego jem tflwne cUtueniu atmosferycznemu
| Miejsce artykulacji Spółgłoski szumon*} nie pokrywa się z potoemem w (orze głosowym szumowego źródła pobudzającego
9 W wygłosie często występuje ubezdżwięczniame głosek zwano-wybuchowych
10. Oce*m emocji niesionej w mowie opiera się przede wszystkim na percepcji «ch prozodycznych, zwłaszcza na percepcji iloczasów i konrutów nKłodycznych
II Włażenie głośności tonów pokrywa się w dokładnie ze skalą decybelową ich
14. Samogłoski przednie mają niską częstotliwość fortnantu R
<*re^oncł° położenia źródła międzyuazne przesunięcie (azowe rośnie m wwwtem częstotliwości, aź do momentu, gdy długość fali staje się dwukrotnie większa od odległości między uszami. Dla wyższych częstotliwości występuje nieoznaczoność percepcji lego przesunięcia.
16. Kod fonetyczny spełnia rolę alfabetu dźwięków mowy danego języka
17. Tor głoaowy jam awołatogo rodząju filtrom tanahująćym wśdmo źródła pobudzającego
Ił- W języku polskim roe wszystkie spółgłoski bezdźwięczne mają swoje dźwięczne odpowiedniki
19. Czy w poniższej transkrypcji fonetycznej sekwencji wyrazów jest błąd ? źnaadZbwood
20. Stnmucń powietrza płynącego w toizc głosowym między głośnią i szczeliną utworzoną podczas artykuiaqi yńłpwei uących jest turbułentny
21. W źródle krtaniowym po wstąp: konwersja energii aerodynamicznej na akustyczną, ale nia na mechaniczną
22. SpAłgfcwłra fy/ ma docelowe częstotliwości formaruow FI i F2 zbliżone do
I manHirmiri —nrrgŁ—‘': I
23. | języku polskim | wyra/y. | których akcent jest położony na przedwutroe) syiabte 24 I npóźmtifi między folami dodcrijacYrni do obarrwmm. db klórych wywęptąr
ąjawisko precedensu. nk różnicuje on. z którego źródła fala dotarła do niego pterwsza
23. Akustycznym korelatcm melodii mowy jest częstotliwość drgań Mdów głosowych określona tylko dla segmentów samogłoskowych
26. Mody pomieszczenia powodują w nim znaczną nieregulamość poła akutfycznsgo
27. Rozchodząca się w ośrodku sprężystym fala akustyczna pobudza cząsteczki do drgać wokół położenia równowagi 1 powoduje ich trwał* przemieszczenie się z tego położenia
28. Funkcja przenoszenia głowy HRTF nie zależy od odległości źródła od obserwatora
29. W zamkniętej na jednym i otwartej na drugim kobro rana cylindrycznej fala stojąca może powstać wyłącznie, gdy długość rury jest równs połowie długości rozchodzącej HI niej foli płaskiej lub j«] nieparzysto) wielokrotności
30. Przy odałuchu słuchawkowym ocena h^a nzymuralnrgo połoóania źródła przez słuchacza nie zależy od częstotliwości tonu
31. W liniowym modelu generacji sygnału mowy aśmmic akustyczne u wylotu z ust może być obliczone z iloczynu prędkości ifojptośriowc) oa poziomic głośni i impcdańcji wejściowej toru głosowego
32. Drgrgący ruch struktur ucha środkowego wywołują bezpośrednie pobudzenie aeuroaów