kwiecień
Ryc. 14.8. Zagęszczenia roztoczy Boltlranychus scxmaculaliu (ofiara) i Tsphlodroima oaidrnhdn ulm pieżnik) (wyrażone liczba osobników na pomarańczy) dla wariantu doświadczenia z20 piminniric/Jimi <plnl v siedliska z ]>okarmcm dla ofiar) ułożonymi na przemian z 20 płatami Iw/, pokaiuui dlii ofiar </n: I łtillnkn 1958)
da przewidywanemu pr/ez model punktowi B na rycinie 14.4.
Niestrudzony Gausc postanowił dalej komplikować swoje eksperymenty i wprowadził możliwość imigracji osobników do swoich eksperymentalnych hodowli. Imigrację symulował, dodając co trzeci dzień do hodowli osobniki każdego gatunku; wyniki, które uzyskał, pokazane są na rycinie 14,7c. Ten wynik doświadczenia pozwolił Gauscmu na wyciągnięcie wniosku, żc w układzie badanych dwóch gatunków osiągnięcie trwałych oscylacji liczebności ich populacji nie zależy tylko od samych oddziaływań między nimi (tak jak przewidują to niektóre modele); by stan taki został osiągnięty, wymagane jest ciągłe zaburzanie systemu z zewnątrz (w tym przypadku dodawanie osobników, pr/.yp. tłum.).
I Iuffaker (1958) zakwestionował wniosek Gause-go, mówiący o tym, że układ drapieżnik- ofiara podlega samozagładzie, jeśli nie ma oddziaływań z. zewnątrz. takich jak na przykład imigracja osobników. Zdaniem Huflakera warunki w hodowli Gmiscgo by ły zbyt uproszczone. W swoich doświadczeniach HulTakcr użył populacji io/t<>e/y roślinożernych Ko iflmnyi lm.\'siwmnnilalii.K jako oliwy i ro/toi /v dm picżuych T\f)hi(nlnmu\ onjilniliilh juko dl upić) ców. Roztocza roślinożerne l>yly hodowane na (ni marańczach. których skórki służyły im za |">l >iiim Gdy wprowadzitno drapieżnika na pojedym /ą |in marańczę zajętą przez ofiary, szybko dopiowtnlml on do całkowitej eliminacji ofiar i sani tiniientl / hm ku pożywienia (zupełnie tak samo, juk działo sltj llj w przypadku D. nasunnii w ekspciymenlach < • m ► go). W dalszych)eksperymentach I Inllnkei wpiotM dz.al więc coraz, większe zróżnicowanie pi /i list ul Aranżował ukhuly po 40 pomarańczy na |aoiło|)|U nych powierzchniach, niektóre / nich pokiylt bylj częściowo parafiną Itib papierem, by ognmli z\i |Ht> wierzchnie skórki dostępną dla lośliuożcu s ■* Iłł nych wariantach używał gumowych piło /cl. msly pującnimi prawdziwe pomarańczo Mógł wiody u mieszać imiwdziwe pomnmńc/e / plln domu l zgrupować pomarańcze w jednym mio.|*u u. a plh i ki w innym, W końcu, mógł ilotlnwni' • uli mmi /■calowy |M)inarnńcż.y lub stawna './iw nu ImiIi z wazeliny, nie pozwnlnjiji e pi/omlcs/i /m iły ii loe/.om między pomarańczami.
We wszystkich prostych układni h hodowli i lal lakom iinlaloi zalo kończyły się wytintn leni pi pala
c|l (i /n|n/i /onliMii układu ilinpli żtilk "li’..... Mij
iyi lilie I ł H |esi poka/miu dynamika populiii |l " <||H