Elektra skrypt7

według pętli histerezy. przy czym wartość maksymalna indukcji maleje. Zmiana amplitudy prądu musi zachodzić płynnie i powoli. Czas rozmagnesowania powinien być nie mniejszy ni* 30 sekund.

3.2.6. Wyznaczanie charakterystyk materiułu rdzenia

Charakterystyki materiału można wyznaczać wieloma sposobami. Najczęściej matę- I riały są badane przy zasilaniu prądem przemiennym, ale możliwe jest także wzbu- I dzanie pola prądem stałym.

Przy prądzie zmiennym stosuje się między innymi metodę techniczną. Korzystając z układu przedstawionego na rys. 3.5, można wyznaczyć skuteczną wartość natężenia pola (ze wskazań amperomierza) i maksymalną wartość indukcji (ze wskazań woltomierza). Watomierz wskazuje straty łączne. Otrzymana charakterystyka magnesowania jest zbiorem wierzchołków pętli histerezy.

Rys- 3.5. Układ do badania materiału metodą techniczną

Stosuje się też metodę zwaną balistyczną, polegającą na dokonywaniu odczytów przyrządów w czasie przełączania zwrotu prądu stałego. Następuje wtedy przejście

Rys. 3.6. Zmiana indukcji przy zmianie zwrotu prądu magnesującego

od punktu *B_X do punktu - B_x na pętli histerezy (rys. 3.6). Towarzyszy temu zmiana strumienia od +$, do Całkowita zmiana strumienia Ad>, = 2$,.

Ta metoda będzie stosowana w ćwiczeniu, i Umożliwia ona wyznaczenie krzywej magnesowania pierwotnego. Wyznaczenie pętli histerezy tą metodą wymaga jednak rozbudowania układu zasilania i regulacji prądu, a pomiary są bardzo pracochłonne. Z tego względu do badań materiałów magnetycznych stosuje się obecnie cyfrowe systemy pomiarowe sterowane komputerem. Umożliwiają one dokonywanie pomiarów automatycznie, a następnie mogą dokonać opracowania danych pomiarowych i zapisania ich w pamięci. Wyniki mogą być podawane w postaci charaktery* styk. a także wybranych parametrów materiału. Prąd magnesujący może mieć dowolną częstotliwość, a także dowolny przebieg, niekoniecznie sinusoidalny. Budo-

tonc są również systemy pomiarowe umożliwiające badanie próbek materiałów ^polach wirujących.

Zarówno indukcji magnetycznej, jak i natężenia pola nie można w materiale magnetycznym wyznaczyć bezpośrednio. Indukcję oblicza się na podstawie pomiaru napięcia źródłowego indukowanego w uzwojeniu pomiarowym, a natężenie pola na podstawie pomiaru prądu magnesującego według wzorów podanych w poprzednich rozdziałach.

Innym sposobem pomiaru natężenia pola jest pomiar napięcia indukowanego w płaskiej cewce umieszczonej na powierzchni rdzenia.

Obserwację pętli histerezy można przeprowadzić za pomocą oscyloskopu. W tym celu stosuje się układ jak na rys. 3.7.

Do płytek odchylania poziomego doprowadza się spadek napięcia A U_H(t) na boczniku R_b włączonym w szereg w obwodzie prądu magnesującego. Wartości chwilowe A U_H(t) są proporcjonalne do wartości chwilowych prądu

h -    0,8)

w

Do płytek odchylania pionowego doprowadza się napięcie indukowane w cewce pomiarowej    Ponieważ wartości chwilowe napięcia indukowanego EJf) są

wych wartości indukcji			i
	(3.19) ^u		w
			1

proporcjonalne do pochodnej indukcji, więc należy to napięcie scałkować, by uzyskać sygnał proporcjonalny do chwilo- o —» i

Całkowanie sygnału napięciowego można uzyskać ^--^{4    0}

w prostym układzie RC, przedstawionym na rys. 3.8.    Rys- 3.8. Schemat układu

Jeżeli w układzie jak na rys. 3.8 X_c « R, i g «/R, to    całkującego

iu = 1 fidt = 1 mm - Jg fudl    (3-20)

^c cJ C^JR RCJ

79