HP7 strona3

46

i (5). Ciśnienie cieczy w magistrali roboczej przekładni hydrostatycznej jest mierzone za pomocą manometru (8).

9.4. Metoda pomiarów

Przed rozpoczęciem pomiarów należy ustabilizować temperaturę oleju i nastawić odpowiednią wartość jego ciśnienia w układzie hydraulicznym (9) zasilającym przekładnię hydrostatyczną.

W czasie wykonywania ćwiczenia będą mierzone następujące wielkości:-

riy, My - prędkość obrotowa i moment obrotowy na wale pompy przekładni,

n₂, M₂ - prędkość obrotowa i moment obrotowy na wale silnika,

p - ciśnienie w wysokociśnieniowej części magistrali przekładni hydrostatycznej.

Pomiarów powyższych wielkości należy dokonać przy stałej wartości mocy doprowadzonej do wału pompy przekładni (My = const, n, = const). Wartości liczbowe n_A i My ustala prowadzący zajęcia.

Kolejne punkty pomiarowe otrzymuje się przez zwiększenie wydatku jednostkowego q_p pompy (1) przekładni (q_pmm < q_p < q_pmax) przy stałej, maksymalnej chłonności q_s silnika (2) (q_s = q_smax), a następnie zmniejszając chłonność jednostkową q_s silnika (q_smax z q_s > ą_smin) przy q_p = q_pmax. ***.

Możliwa jest również odwrotna kolejność postępowania.

Pomiary należy wykonać zakładając przyrost wartości momentu obrotowego doprowadzonego do wału pompy - w stosunku do jego wartości poprzedniej o 5 N-m. Oznacza to, że zwiększamy przełożenie przekładni do chwili uzyskania powyższego przyrostu momentu, a następnie zmniejszamy wartość mocy odbieranej z wału wyjściowego przekładni (przesterowujemy maszynę elektryczną (2) stanowiącą tu hamulec elektryczny) aż do chwili uzyskania założonej, stałej mocy na wale pompy (1) przekładni (riy = const, My - const).

Wyniki pomiarów - z uwzględnieniem jednostek, w których skalowane są przyrządy pomiarowe - należy zamieścić w tabeli.

9.5. Opracowanie wyników pomiarów

Na podstawie pomiarów należy wyznaczyć wartości: przełożeń kinematycznych i dynamicznych oraz sprawności ogólnej przekładni hydrostatycznej, korzystając z zależności:

Następnie (w funkcji przełożenia kinematycznego i_k) trzeba wykreślić p, r\, i_d, M₂.

9.6. Zagadnienia dotyczące tematu ćwiczenia

-    Ogólne zależności charakteryzujące pracę przekłądni hydrostatycznej

-    Zmiana kierunku ruchu i hamowania za pomocą przekładni

-    Układy połączeń w przekładniach hydrostatycznych

9.7. Literatura

[1]    Z Szydelski: Napęd i sterowanie hydrauliczne w pojazdach i samojezdnych maszynach roboczych. WNT, Warszawa 1980.

[2]    S. Stryczek: Napęd hydrostatyczny. WNT, Warszawa 1984.

/

79' c^_t <r4*us<z^ /

p A? IcToJuSjź    hydro* 74 7^ CC* 42 fir^ da

L«/lo    &u<p f'f CSSUs&c*,'Q. Cft? ciy

L ii    o    i[i? tajyc/ ,/ę

5'

Z?

Le* V

pou<fx2.

^&^/o utsćtfc usa i*

P>^Jqc p>^ć^yp<i    ^ CjÓ

p>a?bjeu/e    2<**tec*r<2    Ó>Y    c

/ ‘    -/& Pz

bcJt

bfjliouy

usr&Styc •

7

H, Hi

C/ i    c* cc^# r    r

oy*s‘t*    / j ~/naCf    (c t

hy d kun T^ŁJJy LHifcy

.    . -c    /    .

— uści<?t<>'p °    ^ur°‘*^/<o^