1. w wapnic nawozowym:
a) kadmu (Cd) — 8 mg
b) ołowiu (Pb) - 200 mg
- na 1 kg tlenku wapnia (CaO);
2. w wapnie nawozowym zawierającym magnez:
a) kadmu (Cd) —15 mg
b) ołowiu (Pb) - 600 mg
- na 1 kg sumy tlenku wapnia i tlenku magnezu (CaO + MgO).
Wapno rolnicze palone (nawóz wapniowy tlenkowy) o zawartości 80, 70 i 60% CaO otrzymuje się przez wypalenie rozkruszonej skały węglanu wapniowego w temperaturze około 1000°C. W procesie tym węglan wapniowy rozkłada się na tlenek wapnia i dwutlenek węgla: CaC03 —► CaO + CO2- Wapno rolnicze palone zawiera domieszki węglanu wapniowego pochodzącego z niewy-palonego materiału oraz powstałego wtórnie z tlenku wapnia. W obecności wody tlenek wapnia łatwo przechodzi w wodorotlenek wapniowy z jednoczesnym podwyższeniem temperatury i znacznym zwiększeniem objętości. Wapno rolnicze palone jest nawozem sypkim w postaci drobnoziarnistego, białego lub sza-robiałego proszku o silnych właściwościach pylących i żrących. Ze względu na bardzo energiczne działanie, nawóz ten nadaje się przede wszystkim na gleby ciężkie i średnie. Nie należy go stosować na gleby lekkie o małej pojemności sorpcyjnej i słabych zdolnościach buforowych.
Wapno pokarbidowe stanowi produkt uboczny produkcji acetylenu z karbidu w formie wodorotlenku wapnia: CaC2 + 2 H20 —► Ca(OH)2 + C2H2. Należy je stosować na glebach ciężkich i średnich o dużym kompleksie sorpcyjnym na długo przed siewem nasion. Z powodu trudności w transportowaniu jest wykorzystywane lokalnie.
Wapno magnezowe tlenkowe o zawartości 75, 65 i 60% CaO + MgO otrzymuje się z dolomitu prażonego. Wapno to stosuje się głównie na gleby średnie i ciężkie o małej zawartości magnezu przyswajalnego, na 2-3 tygodnie przed siewem nasion.
Wapno magnezowe tlenkowe o zawartości 50% CaO -f MgO uzyskuje stę jako produkt uboczny w hutach cynku i ołowiu. Występują w nim domieszki cynku, manganu, kobaltu oraz ołowiu, którego zawartość nie może przekroczyć 0,3%. Stosowane jak 75-, 65- i 60-procentowe wapno magnezowe tlenkowe.
Wapno magnezowe tlenkowe o zawartości 50% CaO + MgO powstaje przy prażeniu rudy galmanowęj. Zawiera domieszki ołowiu, maksymalnie do 0,15%.
Wapno magnezowe tlenkowe o zawartości 45% CaO + MgO jest produktem ubocznym, otrzymywanym z przemiału żużli stalowniczych. Wapń i magnez występują w nim jako tlenki i krzemiany. Oprócz śladowych ilości ołowiu nie zawiera metali ciężkich. Ze względu na łagodniejsze działanie nadaje się na wszystkie gleby, jednak na glebach lekkich powinno być stosowane w mniejszych dawkach, na 2-3 tygodnie przed siewem nasion.
Magvit T otrzymuje się przez wypalenie i zmielenie dolomitów. Zawiera niewielkie ilości potasu, fosforu, azotu, żelaza i cynku.
Popioły z węgla brunatnego są uzyskiwane w elektrowniach Zagłębia Konińskiego i Bełchatowskiego. Ich skład chemiczny jest mocno zróżnicowany i uzależniony od rodzaju oraz sposobu spalania węgla. Zawartość tlenku wapnia może dochodzić do 35%, a. tlenku magnezu do 5%. Ponadto w popiołach znajdują się niewielkie ilości S-SO4, Na20, P2O5, K2O oraz żelaza, manganu, cynku i boru. Pozostałą część masy popiołów stanowi krzemionka. Popioły świeże są stosowane na glebach średnich i ciężkich, a po dłuższym okresie składowania można je także stosować na glebach lekkich.
Wapniak mielony rolniczy (nawóz wapniowy węglanowy zwyczajny) otrzymuje się przez rozkniszenie i zmielenie skały wapiennej. Jest bardzo popularnym i uniwersalnym w stosowaniu nawozem wapniowym. Powolny w działaniu, pozbawiony właściwości żrących, nadaje się na wszystkie gleby, a szczególnie na gleby lekkie. Można go stosować również na krótko przed siewem lub sadzeniem roślin oraz pogłównie.
Kreda nawozowa zwyczajna (nawóz wapniowy węglanowy kredowy) jest uzyskiwana przez zmielenie skały osadowej składającej się głównie z wapiennych szkieletów organizmów bezkręgowych. Nadaje się na wszystkie gleby, szczególnie lekkie i średnie. Może być stosowana bezpośrednio przed siewem roślin, a także pogłównie.
Wapno nawozowe posodowe (nawóz wapniowy węglanowy posodowy) to produkt uboczny otrzymywany w produkcji węglanu i wodorotlenku sodowego.