Rys. 3.28. Przerzutnik D
0 |
1 |
0 |
1 |
Qn+1 |
On | |
0 |
0 |
0 |
0 |
1 |
1 |
1 |
0 |
0 |
1 |
1 |
1 |
G
a) symbol graficzny, b) tablica charakterystyczna, c) tablica stanów, d) tablica Karnaugha dla Q„+1. e) tablica wzbudzeń
Równanie logiczne przerzutnika T otrzymane na podstawie tablicy Karnaugha (rys. 3.29) ma postać:
Qn+1 = TnQn+TnQn = Tn®Qn
'H
Q
Q
Tn |
£/?+/ |
0 |
Qn |
1 |
Qn |
Ta |
Qn+1 |
0 |
0 |
0 |
0 |
; |
1 |
1 |
0 |
1 |
/ |
/ |
0 |
0 |
1 |
1 |
0 |
Qn |
@n+1 |
Tn |
0 |
0 |
0 |
0 |
1 |
1 |
1 |
0 |
1 |
1 |
1 |
0 |
Rys. 3.29. Przerzutnik T
a) symbol graficzny, b) tablica charakterystyczna, c) tablica stanów, d) tablica Karnaugha dla Qn + 1. e) tablica wzbudzeń
Na zakończenie ogólnej charakterystyki przerzutników, na rys. 3.30 przedstawiono kilka przykładów ilustrujących przekształcenia przerzutnika określonego typu na przerzutnik innego typu.
3.6.1. Układy kombinacyjne
W układzie kombinacyjnym (rys. 3.12a) każda kombinacja sygnałów wejściowych określa jednoznacznie kombinację sygnałów wyjściowych. Kombinacja sygnałów wejściowych jest nazywana stanem wejść układu, natomiast kombinacja sygnałów wyjściowych — stanem wyjść układu.
Działanie układu kombinacyjnego opisuje zależność:
gdzie:
79