inwalidzkiego i przesiadanie się z wózka na łóżko i z powrotem, technika jazdy i
/ . 7 manewrowania.
Następnie przechodzi się do pionizacji czynnej z naprzemiennym obciążeniem kończyn - chodzenie w barierkach, za pomocą balkoników, podpórek dwukołowych, lasek łokciowych i dłoniowych, chodzenie po pochylniach, różnego rodzaju podłożach, pokonywanie przeszkód terenowych, wchodzenie i schodzenie po schodach, chodzenie na odległość.
W pionizacji bardzo ważna jest asekuracja czyli zapewnienie bezpieczeństwa. Asekuracja może także być czynna, gdy potrzebna jest pomoc w pionizacji i lokomocji przez podtrzymywanie i bierna kiedy pacjentowi wystarczą jedynie towarzyszenie przy pionizacji i słowne uwagi korygujące błędy w lokomocji.
Pionizacja ma pomóc choremu w opanowaniu chodu; długości odmierzanych kroków; czasu naprzemiennego obciążenia kończyn i koordynacji ruchowej kończyn dolnych z górnymi zwłaszcza, gdy wykorzystywane są laski łokciowe.
Pielęgniarka nie zawsze wykonuje ćwiczenia rehabilitacyjne przy pacjencie czy z pacjentem, ale często może wpływać na jego pozytywny stosunek do rehabilitacji dzięki rozmowie, zachęcaniu, dawaniu dobrego przykładu. Stąd rola pielęgniarki w rehabilitacji nie ogranicza się tylko do pomocy, kontroli lecz może mieć także wymiar psychologiczny i holistyczny.