img1350x581

img1350x581



I pok.j pi/cdpiimtcnna

28 pa艅stw Europy. Szczeg贸lnie poprawi艂a si臋 pozycja Polski wobec Cesarstwa, kt贸rego wschodnie marchie os艂ania艂y niemiecki Drang nach Osich pozorami szerzenia chrze艣cija艅stwa w艣r贸d poga艅skich S艂owian. W stosunku do Polski ten pretekst upad艂.

Po drugie, ogromnej wagi skutkiem chrztu Polski w dziedzinie historycznoj臋zykowej by艂o przej臋cie pisma, kt贸rego przed przyj臋ciem chrze艣cija艅stwa nasi przodkowie nie znali. Wysuwano wprawdzie dawniej hipotez臋 o istnieniu przed chrystianizacj膮 s艂owia艅skiego pisma runicznego, podobnego charakterem do run germa艅skich czy celtyckich, jednak hipoteza ta nic znalaz艂a 偶adnego naukowego potwierdzenia. Dzi艣 mo偶na j膮 ju偶 w艂o偶y膰 mi臋dzy bajki. Tak wi臋c nie ulega w膮tpliwo艣ci, 偶e pismo przysz艂o do nas wraz z chrztem Polski.

Trudno przeceni膰 znaczenie przej臋cia pisma. Jak obecno艣膰 j臋zyka uwa偶a si臋 za symbol rozgraniczenia 艣wiata zwierz臋cego i ludzkiego, tak posiadanie pisma stanowi granic臋 mi臋dzy spo艂ecze艅stwem pierwotnym a cywilizowanym. Pismo jest koniecznym warunkiem powstania i rozwoju pi艣miennictwa, w tym tak偶e pisanej literatury pi臋knej i tw贸rczo艣ci naukowej 鈥 a wi臋c podstawowych sk艂adnik贸w narodowej kultury.

Jak u innych S艂owian, tak i w Polsce przyj臋cie chrze艣cija艅stwa poci膮gn臋艂o za sob膮 nic tylko przej臋cie pisma, lecz tak偶e jego okre艣lony kszta艂t: chrzest w obrz膮dku 艂aci艅skim zdecydowa艂 o przyj臋ciu alfabetu 艂aci艅skiego. O trudno艣ciach, jakie trzeba by艂o pokona膰, by przystosowa膰 ten alfabet do zasobu d藕wi臋k贸w j臋zyka polskiego, b臋dzie mowa w jednym z nast臋pnych rozdzia艂贸w. W ka偶dym razie mo偶na powiedzie膰, 偶e te wysi艂ki nam si臋 op艂aci艂y, gdy偶 dzi臋ki nim pos艂ugujemy si臋 dzi艣 najpopularniejszym alfabetem 艣wiata, co jest nieoboj臋tne dla korzystania z og贸lno艣wiatowego dorobku kulturalnego i wsp贸艂uczestnictwa w jego pomna偶aniu. Wiadomo juz dzi艣. 偶e mo偶liwo艣膰 stworzenia alfabetu 艣ci艣le fonetycznego jest iluzj膮. Wsz臋dzie przyj臋te regu艂y pisow ni s膮 w mniejszym lub wi臋kszym stopniu kwesti膮 umowy (konwencji). W tej sytuacji za wy偶szo艣ci膮 lub ni偶szo艣ci膮 u偶ywanego alfabetu przemawia膰 mo偶e 鈥 opr贸cz stopnia jego prostoty tylko jedna okoliczno艣膰: jego rozpowszechnienie. Wielo艣膰 j臋zyk贸w 艣wiata jest - wed艂ug okre艣lenia wybitnego polskiego j臋zykoznawcy Witolda Ma艅czaka -jedn膮 z plag dr臋cz膮cych ludzko艣膰. Ta wielo艣膰 rodzi konieczno艣膰

uczenia si臋 j臋zyk贸w obcych, trudniej za艣 uczy膰 si臋 ich. je偶eli opr贸cz 29 r贸偶nic 艣ci艣le j臋zykowych ma si臋 dodatkowo do czynienia z r贸偶nic膮 alfabetu. Sytuacj膮 najkorzystniejsz膮, cho膰 z oczywistych wzgl臋d贸w irudn膮 (je艣li nic nicmo/Jiw膮) do osi膮gni臋cia, by艂by jeden alfabet na ca艂ym 艣wi臋cie. Poniewa偶 jednak jest ich wiele, w niekorzystnym po艂o偶eniu s膮 narody u偶ywaj膮ce alfabet贸w ..partykularnych鈥, o ma艂ym zasi臋gu. Tymczasem nie ulega w膮tpliwo艣ci, 偶e alfabet 艂aci艅ski jest dzisiaj najpowszechniejszy (zw艂aszcza je艣li nie ograniczymy si臋 do prostej statystyki, lecz uwzgl臋dnimy 鈥瀙rzelicznik" wk艂adu poszczeg贸lnych narod贸w do og贸lnoludzkiego dorobku kulturalnego). Nieprzypadkowo przecie偶 u偶ywaj膮 alfabetu 艂aci艅skiego najpopularniejsze j臋zyki sztuczne w rodzaju esperanta. Tote偶 daje si臋 zauwa偶y膰 og贸lno艣wiatowa tendencja do wprowadzania tego alfabetu w j臋zykach narod贸w u偶ywaj膮cych dawniej innej pisowni lub nic znaj膮cych w og贸le pisma. Klasycznym przyk艂adem mo偶e by膰 w tym wzgl臋dzie Turcja, kt贸ra w 1928 roku przyj臋艂a alfabet 艂aci艅ski w miejsce od wiek贸w uprzednio stosowanego pisma arabskiego. Co pewien czas 艣wiat obiega pog艂oska o zamiarze wprowadzenia alfabetu 艂aci艅skiego przez Chiny. W tym wypadku z jednej strony wy偶szo艣膰 alfabetu 艂aci艅skiego jako literowego nad pismem chi艅skim jest bezsporna - jego przyj臋cie oznacza艂oby ogromny zysk w sferze energii spo艂ecznej, kt贸rej stosunkowo znaczn膮 cz臋艣膰 poch艂ania dot膮d nauka pisania: Chi艅czyk uczy si臋 pisa膰 w zasadzie ca艂e 偶ycic, gdy偶 musi pozna膰 tyle znak贸w, ile zna s艂贸w 鈥 z ka偶dym nowo poznanym s艂owem musi si臋 nauczy膰 znaku, kt贸ry stanowi jego r贸wnowa偶nik graficzny. Z drugiej jednak strony za utrzymaniem dotychczasowego pisma chi艅skiego przemawia silne zr贸偶nicowanie wewn臋trzne j臋zyka, zw艂aszcza wielkie r贸偶nice mi臋dzy po艂udniem a p贸艂noc膮 Chin: poszczeg贸lne wyrazy chi艅skie brzmi膮 nieraz zupe艂nie inaczej na po艂udniu i p贸艂nocy, ale zapisywane s膮 tak samo.

Dzi臋ki temu tekst pisany (w przeciwie艅stwie do m贸wionego) jest powszechnie zrozumia艂y na ca艂ym obszarze Chin. Niezale偶nie jednak od tego. jak si臋 potocz膮 sprawy pisowni chi艅skiej 鈥 faktem jest og贸lno艣wiatowa tendencja do przejmowania alfabetu 艂aci艅skiego. Gwoli 艣cis艂o艣ci musimy doda膰, 偶e inaczej si臋 dzia艂o tylko w Zwi膮zku Radzieckim, gdzie rosyjsk膮 gra偶dank膮 zast膮piono nic tylko dawniej u偶ywane rodzaje pisma (np. alfabet arabski w j臋zykach azerbejd偶a艅skim. baszkirskim. kirgiskim, turkme艅skim itp..


Wyszukiwarka

Podobne podstrony:
img016 Epoka przedpi艣mienna 28 pa艅stw Europy. Szczeg贸lnie poprawi艂a si臋 pozycja Polski wobec Cesarst
img135?0x581 I pok. J pt艂odpiuTMcnaa 28 pa艅stw Europy. Szczeg贸lnie poprawi艂a si臋 pozycja Polski wobe
68433 skanuj0015 (268) P-poka przcdpi艣mienna 28 pa艅stw Europy. Szczeg贸lnie poprawi艂a si臋 pozycja Pol
zk2405s a R m 27 9>KH 102,103 943533W91 W,122 B5.106 H0.B7 1 2,112 l4.1tt4H5.113 17 PI 8 9 U.U12
128 wa艂 鈥 a szczeg贸lnie te prastare ziemie polskie kresowe, odci臋te od Macierzy i przydzielone do .P
II. PROGRAMY NAUCZANIA PRZEDMIOT脫W ZAWODOWYCHWST臉P DO NAUKI O PA艃STWIE I PRAWIE Szczeg贸艂owe cele
Prawoznawstwo7 28 -    merytoryczna, (norma szczeg贸lna uchyla norm臋 og贸ln膮 pod 
samorz膮du terytorialnego : (komunikat) / Jan Je偶ewski // W: Zwi膮zki komunalne w Polsce i w pa艅stwach
179 (2) 179 III. Referendum n> sprawach o szczeg贸lnym znaczeniu dla pa艅stwa. 鈥⑩ u-r.ia szczeg贸艂ow
鈥瀖ost do Europy". Szczeg贸lnie zagro偶one zamachami s膮 w艂a艣nie W艂ochy. Po pierwsze, ze wzgl臋du na
MIED殴, IDEALNY MATERIA艁 DO RECYKLINGU W 2015 r. na terenie 28 pa艅stw cz艂onkowskich
Za艂膮cznik nr 4 Do Zarz膮dzenia Prorektora UJ ds. CM Nr 5/2012 z dn. 28 maja 2012r. Szczeg贸艂owa p
Tabela 3. Ruch naturalny ludno艣ci w pa艅stwach Europy 艢rodkowo-Wschodniej w latach 1950-1990

wi臋cej podobnych podstron