Jak ludzie kłamią? — Strategie 177
Jak ludzie kłamią? — Strategie 177
zadaniem iluzjonisty jest odwrócenie uwagi, zmiana jej kierunku w taki sposób, aby widz wyciągnął fałszywe wnioski z rzeczywistych zdarzeń. Czy pokazy takie nazwiemy kłamstwem? Przeciętny łgarz rzadko posługuje się doświadczeniem zebranym przez poprzedników, nie trenuje metod odwracania uwagi aż tak precyzyjnie jak zawodowy iluzjonista. Ale też przeciętny kłamca nie działa na oczach widowni śledzącej każdy jego ruch. Przeciwnie, ma do czynienia z drugim człowiekiem, który czasami nawet nie podejrzewa rzeczy ' ' ch intencji kłamcy.
W ramach tej strategii istnieje kilka metod, których głównym celem jest ukrycie emocji raczej niż faktów. Im poświęcę najwięcej uwagi, gdyż o ile fałszowanie faktów jest dość prostą czynnością, o tyle komunikowanie fałszywych przekazów, szczególnie w sytuacjach bezpośredniego kontaktu z okłamywaną osobą, napotyka na bariery trudnych do ukrycia emocji.
, chociaż bardzo trudną, metodą kłamania
jest maska - ukrycie emocji. Ludzie bardzo często w sytuacji kiedy zostają przyparci do muru, kiedy muszą kłamać, przyjmują odruchowo strategię ukrycia emocji. Tak często dzieje się, kiedy kłamca nie jest przygotowany dobrze do sytuacji, która się rozgrywa. Spójrzmy na literacki opis takiej sytuacji. Mężczyzna po latach spotyka swoją byłą kochankę. Ona jednak stworzyła sobie zupełnie inny życiorys. Kiedy znaleźli się przypadkiem w sytuacji towarzyskiej, podczas obiadu, nie rozpoznaje go. Mężczyzna próbuje sprawdzić słabe punkty kłamliwego, wymyślonego życiorysu, a tym samym przekonać się, czy ma do czynienia ze znaną sobie kobietą:
Zaczął gorączkowo szukać jakiegoś sprytnego pytania, które by rozwiało ten niedorzeczny mit. I znalazł.
— Czy byłaś przy ścianie pamięci w Waszyngtonie, Carol?