załamka T. Przyjmuje się, że w odprowadzeniach kończynowych dwubiegunowych nie powinna być ona większa od 5 mm, a w odprowadzeniach przedsercowych nie powinna przekraczać wartości 10 mm. Prawidłowe załamki T są zawsze dodatnie w odprowadzeniu I, prawie zawsze dodatnie lub izoelektryczne (płaskie) w odprowadzeniu II oraz dodatnie, dwufazowe lub ujemne, w odprowadzeniu III, aVL i aVF. W odprowadzeniu aVR załamki T są zawsze ujemne, a w odprowadzeniach przedsercowych V j-V6 - prawie zawsze dodatnie.
Odstęp QT
Odstęp QT jest fragmentem krzywej EKG mierzonym od początku zespołu QRS do końca załamka T. Odpowiada czasowi trwania całkowitej aktywności elektrycznej komór (czyli depolaryzacji i repolaryzacji). W warunkach prawidłowych czas trwania odstępu QT zależy od częstotliwości rytmu serca, płci, wieku i stanu napięcia autonomicznego serca. Do przeliczenia wartości uzyskanej z EKG na skorygowany odstęp QT można stosować znane formuły matematyczne, np. regułę Bazetta: QTc = QT/RR0,5. Przyjmuje się, że otrzymana wartość nie powinna przekraczać 0,44 s. Reguła ta ma jednak dość słabe podstawy empiryczne.
W Tabeli przedstawiono sumaryczne charakterystyki poszczególnych składowych krzywej EKG.
Tabela 1. Prawidłowe czasy trwania i amplitudy podstawowych składowych krzywej elektrokardiograficznej.
składowa krzywej EKG |
czas trwania [s] |
amplituda [mm] j |
załamki | ||
załamek P |
0,04-0,11 |
<2,5* <3,0** |
załamek T |
0,12-0,16 |
<5,0* <10,0** |
zespół QRS |
0,06-0,10 |
5.0- 24,0* 8.0- 24,0** |
czas pobudzenia istotnego
| prawokomorowy |
<0,035 | |
lewokomorowy |
<0,045 |
f |
odstępy | ||
odstęp PQ |
0,12-0,20 | |
odstęp QT skorygowany |
<0,44 | |
odcinki | ||
odcinek PQ |
0,04-0,10 ji | |
odcinek ST |
0,02-0,12 |
* w odprowadzeniach kończynowych ** w odprowadzeniach przedsercowych