nelopę bardzo kochał, nie chciał, by wychodziła za mąż, ale w końcu podjął decyzję, że odda ją temu, kto pokona go w wyścigu rydwanów. Dokonał tego —> Odyseusz. łksjon, król —» Lapitów w Tesalii, syn króla —> Flegiasa. Za próbę uwiedzenia małżonki —»Zeusa, —> Hery, I. został strącony do —»Hadesu, gdzie skazany był na wieczne męki w obracającym się kole ognistym. Z tego mitu wywodzi się określenie „koło Iksjona”, oznaczające stały obrót męczących zdarzeń i spraw. • Niezachowaną tragedię lxion napisał Eurypides. Karę Iksjona przedstawiają malowidła wazowe (V/IV w. p.n.e.). Jak wyobrażali go starożytni, możemy zobaczyć w tzw. komnacie Iksjona w Domu Wettiuszów w Pompejach (I w. p.n.e.). Patrz także centaury, Pejritoos.
Ilia patrz Rea Silvia
Iliada, słynny poemat epicki Homera (VIII w. p.n.e.), składający się z dwudziestu czterech ksiąg opisujących wojnę trojańską w jej ostatnim, dziesiątym roku. Patrz także Achilles, Andromacha, Bryzejda, Chimera, Danaowie, Dik-tys, Dolon, Filoktet, Ganimedes, głos stentorowy, Heka-be, Hektor, Helena, herosi, llos, Kalchas, Parys, Patro-kles, Priam, Teogonia, Tersytes, Troja.
Ilion patrz Troja
llioneus, syn króla Teb —»Amfiona i —> Niobe. Zginął razem ze swymi sześcioma braćmi, zabity strzałami z łuku przez -»Apollona, który zemścił się na ich matce —» Niobe za to, że swą pychą obraziła bogów. • Zachował się marmurowy tors posągu I. (Staatliche Antikensammlun-gen, Monachium).
Iliria, starożytna kraina leżąca na wsch. wybrzeżu Morza Adriatyckiego. Obejmowała dzisiejsze tereny Albanii, Dalmacji i Bośni.
llos, syn króla dardańskiego —> Trosa i —» Kalliroe. Założył miasto Ilion (-» Troja). —> Zeus zrzucił palladion (posążek -> Ateny) na miejsce, gdzie miało powstać miasto, i tam wybudował I. zamek trojański. Żona Leukippe (według innego podania Eurydyka) urodziła mu syna La-omedona, który po śmierci ojca został królem Troi. Jego braćmi byli -ł Assarakos i —» Ganimedes, siostrą Kleopatra. Troja (llios, Ilion) stanowi miejsce akcji —> Iliady (gr. Ilias) Homera. Patrz także Teukros.
Inachos, syn —»Okeanosa i —> Tethys. Bóg rzeki o tej samej nazwie, płynącej w -* Argos. Z -»okeanidą —► Laodi-ke miał syna -> Foroneusa, założyciela pierwszej ludzkiej osady. Patrz także lo.
Indigetes, rodzime bóstwa rzymskie, które opiekowały się wszystkimi czynnościami wykonywanymi przez człowieka, od jego urodzin (lub nawet poczęcia) do śmierci, np.
—> Abeona czuwała nad pierwszymi krokami dziecka, Ade-ona czuwała nad pierwszymi krokami dziecka poza domem, boginią zasiewów była Segetia itd.
Ino, Leukotea, córka —> Kadmosa i -»Harmonii. Siostra -> Semele, -» Agaue i Autonoe. Druga żona —> Atamasa, króla Orchomenos (w -»Beocji). Chciała pozbyć się swoich pasierbów: -» Fryksosa i córki -» Helle, dzieci pierwszej żony króla, Nefele. Najpierw na jej polecenie ususzono nasiona przeznaczone do siewu, co spowodowało nieurodzaj w kraju. Następnie poradziła Atamasowi udać się do wyroczni w -» Delfach, by dowiedzieć się, jak przebłagać bogów. Przekupiła posłańców wracających z odpowiedzią od wyroczni, którzy donieśli królowi, że musi złożyć ofiarę ze swoich dzieci. Każdy powinien spełnić wolę bogów, tak też postąpił Atamas, ale kiedy z Frykso-sem był już przed ołtarzem, Nefele zesłała dzieciom skrzydlatego baranka, który uniósł je, ratując im w ten sposób życie. ZI. Atamas miał dwóch synów, Learchosa i Meli-kratesa. Wychowywali także -»Dionizosa, o co zadbał -»Zeus, ponieważ był to syn, którego miał z Semele, siostrą I. —» Hera zemściła się za to na I. i Atamasie. Zesłała obłęd na króla, który w szale zabił swego syna Learchosa. Z młodszym synem, Melikratesem, I. musiała uciekać przed królem. Wskoczyli do morza, gdzie za sprawą Zeusa zostali bóstwami morskimi o imionach Leukotea i -> Palajmon. Czcili ich później marynarze jako opiekunów rozbitków. • Ze starożytności pozostało jedynie kilka wizerunków I. na wazach. W 1786 r. kantatę Ino skomponował J.Ch. Bach. Patrz także złote runo.
lo, piękna córka boga rzeki -»Inachosa i -» Laodike. Kapłanka -» Hery w —»Argos. Kochanka -» Zeusa. Gdy I. została kochanką Zeusa, zazdrosna Hera zamieniła ją w piękna białą jałówkę i oddała pod straż swego stuokie-go sługi, Argosa. Jednak -»Hermes, na rozkaz Zeusa, zabił Argosa. Wówczas mściwa Hera zesłała na I. bąka, który ścigał ją po wszystkich krajach. Wreszcie I. uciekła do Egiptu, gdzie odzyskała ludzką postać. Tam też urodziła syna Epafosa (-»Apis), późniejszego króla Egiptu, który zbudował Memfis. • Jako persona dramatis pojawia się u Ajschylosa w Prometeuszu skowanym. I. utożsamiana była z egipską -* Izydą. Historię I. znamy z —» Metamorfoz (ks. I, w. 583 n.) Owidiusza. Sceny z rzymskich mało-