Tabela 4.23. Liczba ciągów dni bez opadu. Wartości średnie za lata 1961 -1980
Długość ciągu |
Miejscowość |
Wiosna |
Lalo |
Jesień |
Zima |
Rok |
Świnoujście |
3,4 |
4.2 |
4.1 |
3.4 |
15.1 | |
3-5 dni |
Kalisz |
4.2 |
4.7 |
4.4 |
4.4 |
17.7 |
Śnieżka |
2.7 |
3,7 |
2.5 |
2.4 |
11,3 | |
Świnoujście |
1.5 |
1.7 |
1.7 |
1.9 |
6.8 | |
6-10 dni |
Kalisz |
2.2 |
1.9 |
2.2 |
1.6 |
7,9 |
Śnieżka |
1,1 |
LI |
0.7 |
0.7 |
3.6 | |
Świnoujście |
U |
1.2 |
0.8 |
0.6 |
3.8 | |
> 10 dni |
Kalisz |
1.1 |
0.7 |
0.8 |
0.7 |
3.3 |
Śnieżka |
0.2 |
0.3 |
0.4 |
0.1 |
1.0 |
bezopadowych występuje jeden ra2 (tab. 4.23). Na terenach nadmorskich, w Świnoujściu pojawia się średnio w roku trzy razy, głównie wiosną i latem.
Jeszcze liczniejsze w ciągu roku są okresy bezopadowe obejmujące 6-10 dni. W południowej części Niziny Wielkopolskiej, w Kaliszu, jest ich średnio w roku 8. Względnie liczniejsze są wiosną i jesiemą. Na terenach nadmorskich jest ich nieco mniej (w Świnoujściu około 7). a prawie dwukrotnie rzadziej pojawiają się w górach; na Śnieżce mniej niż 4-krotnie w roku. W środkowej części Polski średnio 18 razy w roku formują się okresy bez opadów trw ające od 3 do 5 dni. Na Śnieżce ponad 11 razy, a w Świnoujściu jest ich w ciągu roku ponad 15 (tab. 4.23), *•
Pojawienie się posuchy atmosferycznej jest związane głównie z najdłuższymi okresami bczopadowymi i one są szczególnie niekorzystne dla roślin. Częstością występowania okresów bezopadowych zainteresowane są także dziedziny, takie jak transport, klimatoterapia i tury styka.
4 4 3. OPADY w POSTACI GRADU
Opady gradu należą do zjawisk meteorologicznych wybitnie nieciągłych,.! Lo zarówno w przebiegu czasowym, jak i rozkładzie przestrzennym. Niejednokrotnie występują znaczne różnice w liczbie dni z gradem pomiędzy miejscowościami położonymi w stosunkowo niewielkiej odległości. W' latach 1961-1975 w Mosinie (Nizina Wielkopolska) zanotowano na przykład tylko 10 przypadków opadu gradu, gdy w tym samym czasie w Śremie, miejscowości odległej od poprzedniej tylko około 20 km. grad wystąpił aż 47 razy. O opadzie gradu jest więc zasadne mówienie jako o zjawisku mającym w-ymiar lokalny. O częstości opadów gradu i ich przestrzennym rozmieszczeniu decydują nie tylko czynniki atmosferyczne, lecz także orografia i pokrycie terenu.
Opady gradu w' Polsce często towarzyszą burzom w okresie wiosenno-letnim. Są one w znacznym stopniu związane z napły wem powietrza zwrotnikowo-morskiego, a co trzecia w iększa burza gradowa jest pochodzenia termicznego. Największą liczbę gradobić w ciągu roku notuje się w południowo-wschodniej części kraju. Szczególnie dużą ich liczbą wyróżnia się południowa część Wyżyny Lubelskiej, Wyżyna Krakowsko-Częstochowska. Niecka Nidziańska oraz. Wyżyna Śląska. Na Wyżynie Lubelskiej notuje się średnio w roku od 1 Odo 24 przypadków gradobić na powierzchni 1000 km*, a w Niecce Nidziańskiej az 33 przypadki (M. Molga. 1986). "
134