msg6

Rozwój eurorynku

. Rynek eurowalutowy.

Jego początki - to lata 60-te. Impulsem:

-    duże kwoty dolarów w posiadaniu banków europejskich - skutek deficyt bilansu płatniczego USA;

-    znacznie wyższa stopa procentowa od depozytów krótkoterminowych na rynku londyńskim niż w USA;

-    dodatkowo - strumień petrodolarów w latach 70-tycch

m Rynek eurowalutowy jest zdominowany przi I międzybankowe transakcje eurowalutowe,« formie krótkoterminowych depozytów i

I mi

#

Jest to rynek „hurtowy", a operacje są przeprowadzane na wielką skalę.

Głównym instrumentem finansowym, będącym przedmiotem kupna-sprzedaży na rynku eurowalutowym, jest zatem terminowy depozyt bankowy. Na tym rynku fundusze firm i instytucji niebankowych są naj najpierw deponowane w bankach, a dopiero p odpożyczane dłużnikom z sektora niebankowego. .

Krótkoterminowe papiery wartościowe rządów, korporacji czy innych niebankowych podmiotów mają marginalne znaczenie (aktywny obrót nimi występuje natomiast na głównych narodowych rynkach pieniężnych). Głównym elementem zawieranych transakcji na rynku eurowalutowym jest stopa procentowa.

2. Rynek

międzyn

iią się od zwykłych obligacji, że emisję mają charakter syndykatu bankowego, a ponadto --------^Jzane wśród inwestorów z wielu

bl

mk,

euroobligacje są krajów.

Euroobligacje są denominowane w wielu walutach (głównie w USD, JPY, SUR i GBP). Emitowane na rynku pierwotnym euroobligacje mogą być przedmiotem obrotu na rynku wtórnym.

• Fakty te skłoniły banki londyńskie do przyciągnięcia funduszy dolarowych cudzoziemców i dalszego tch

zagranicznym.

• TransakdmMm

waluty na drugą, co moc, .

„ walutowe", Sie na dokonywaniu pożyczek np. w USD, poza USA..

. Rynek eurowalutowy jest zatem międzynarodowego rynku pit '

.euro jest stosowa.-----    '

rynek ten powstał i rozwinął się w rozciąga się również na

>. Przedrostek ■nych, gdyż Ve, aie rynek ten , „    ejskie - można

i, mówić o tzw. azjodoiarach, na rynku pieniężnym Singapuru czy Hongkongu. Ośrodki pozaeuropejskie określa się mianem offsnore, a należą do nich m.in. Wyspy Bahama, Kajmany, Panama, Hongkong.

i najważniejszym londyńskim rynku międzybankowa ąt: szopa procentowa płacona przez pierwszorzędne banki £ od przyjmowanych depozytów jest określana jako LIBID (London Interbank Bid Ratę), a stopa żądana przez nie przy udzielaniu pożyczek innym bankom - jako LIBOR (London Interbank Offered Ratę).

•    Różnicę stanowi zysk osiągany przez dany bank (jest ona niewielka i wynosi na ogół 1/8 lub 1/16%).

•    Jest to zmienna stopa procentowa, a jej wysokość zależy od układu popytu i podaży na te depozyty. Stopa ta jest zróżnicowana w zależności od okresu depozytu (np. I tydzień, 3, 6 miesięcy) i od waluty, na którą opiewa dany depozyt/.

i-

Emitentami euroobligacji, reprezentującymi popyt na kapitał, są zarówno wielkie korporacje, rządy i instytucje publiczne, jak i organizacje międzynarodowe.

Inwestorami reprezentującymi popyt na euroobligacje, tzn. dokonującymi zakupu obligacji, są zarówno inwestorzy indywidualni, inwestorzy instytucjonalni (głównie towarzystwa ubezpieczeniowe i fundusze emerytalne, fundusze powiernicze), jak i banki.