7511506568

CZYNNIKI ROZWOJU ONTOGENETYCZNEGO

Ontogeneza to rozwój organizmu od powstania jego zawiązku, aż do naturalnej śmierci; obejmuje rozwój zarodkowy i pozazarodkowy do rozpoczęcia rozrodu oraz okres dojrzałości i starzenia się. Cechą ontogenezy u człowieka jest długi okres dzieciństwa.

Klasyfikacja obowiązująca w nauce dzieli życie ludzkie na 2 okresy główne:

1    rozwoju wewnątrzmacicznego

okres embrionalny, zarodkowy - pierwsze 8 tygodni okres płodowy - od 9 tygodnia do porodu

2    życia pozałonowego

-    do 28 dnia życia

-do końca 1 roku życia

-    do końca 3 roku życia -do końca 6 roku życia

-    do pojawienia się objawów dojrzewania płciowego

okres noworodkowy okres niemowlęcy okres poniemowlęey okres przedszkolny okres wczesnoszkolny okres dojrzewania okres młodzieńczy

Spośród nieskończenie wielu elementów otoczenia i organizmu człowieka wyodrębnić można pewne grupy, które wpływają na przebieg ontogenezy. Te elementy nazywamy czynnikami rozwoju. Poszczególne czynniki regulujące rozwój podzielić można na:

1.    wewnętrzne (endogenne, genetyczne)

2.    zewnętrzne (egzogenne, środowiskowe)

Początkiem rozwoju osobniczego jest zapłodnienie, które następuje po zaplemnieniu. Zapłodnione jajo dzięki mchom rzęsek na drodze do macicy pobiera substancje znajdujące się w jego otoczeniu- organizmie matki. Ten kontakt umożliwia syntezę DNA powodującą podziały(bruzdkowanie). Rozpoczyna się faza rozwoju śródmacicznego. Jajo przymocowuje się do ścianki macicy ok 7 dnia od zapłodnienia. Formuje się zarodek, który jest jakby pasożytem w organizmie matki. Z czasem tworzy się owodnia, która zabezpiecza zarodek przed mechanicznymi uszkodzeniami. Poprzez owodnię prowadzi pępowina, która łączy zarodek z zewnętrzną błoną płodową czyli kosmówką, która zrasta się z kosmykami błony śluzowej macicy. W ten sposób powstaje łożysko. Stanowi ono barierę przepuszczalną dla