Lectio septima'

OGÓLNE REGUŁY DEKLENACYJNE

1.    YocatIvus singularis jest taki sam jak nominatmis singularis z wyjątkiem vocat. sing. rzeczowników i przymiotników deki. El zakończonych w nom. sing. na -us, które w vocat. sing. kończą się na -e.

2.    Yocatirus pluralis jest taki sam jak nominativus pluralis.

3.    Datlvus i al)lativus pluralis są sobie równe w każdej z osobna deklinacji.

4.    Neutra mają nominativus, accusatmis i vocativus równe sobie, w pluralis przypadki te kończą się na -a (por. okna, słowa, lekarstwa, więzadła).

Wyjątki deklinacji II rodzaju nijakiego mające zakończenia rodzaju męskiego

virus, -i n jad, trucizna yulgus, -i n pospólstwo pelagus, -i n (gr.) morze

Przy odmianie wyjątków rodzaju nijakiego obowiązuje reguła o rodzaju nijakim (nom., acc., voc. sing. są sobie równe, a w liczbie mnogiej przypadki te kończą się na -a).

Przykłady rzeczowników deklinacji II rodzaju nijakiego:

cavum, -i n jama cranium, -ii n czaszka eollum, -i n szyja labium, -ii n warga duodenum, -i n dwunastnica brachmm, -ii n ramię sternum, -i n mostek infusum, -i n napar acidum, -i n kwas verbum, -i n słowo

mesencephalon, -i n (gr.) śródmózgowie

organon, -i n (gr.) narząd

encephalon, -i n (gr.) mózg

colon, -i n (gr.) zwój

płiarmaeon, -i n (gr.) lek

olecranon, -i n (gr.) wyrostek łokciowy

blepharon, -i n (gr.) powieka

prosencephalon, -i n (gr.) przodomózgowie

thalamencephalon, -i n (gr.) wzgórzomózgowie

2