Obraz
9 (9)

Beta blokada

Zużywanie tlenu przez m. sercowy podczas wysiłku jest mniejsze po beta blokadzie, co wynika z mniejszego HR, SP i kurczliwości na każdym poziomie obciążenia pracą mięśniową. Proporcjonalnie mniejszy jest także wieńcowy przepływ krwi.

Beta blokada zmniejsza zapotrzebowanie m.sercowego na tlen, co jest korzystne u pacjentów z ChNS. Zredukowane zostaje zagrożenie ostrym niedokrwieniem m.sercowego podczas różnych czynności życia codziennego.

Beta blokada, mimo że zwiększa tolerancję submaksymalnych obciążeń wysiłkowych, zmniejsza jednocześnie wydolność fizyczną- zmniejsza możliwą do wykonania pracę maksymalną. Czas wykonywania wysiłku o dużej intensywności do zupełnego zmęczenia ulega skróceniu o 30-40%.

Wysiłki statyczne

Maksymalny czas wykonywania wysiłków statycznych jest tym dłuższy, im siła niezbędna do pokonania oporu zewnętrznego stanowi mniejszy procent maksymalnej siły mięśni zaangażowanych w wysiłek.

Przy pokonywaniu takiego samego oporu zewnętrznego zmęczenie rozwija się wolniej, jeśli wysiłek wykonywany jest przez silniejszą grupę mięśni, ponieważ:

-    siła skurczu uzyskiwana jest przy mniejszej częstotliwości pobudzeń miocytów -nasilenie glikolizy i wytwarzanie mlecznu jest mniejsze

-    nie wszystkie jednostki ruchowe angażowane są równocześnie, pewne pozostają w rezerwie

-    stosunek między rozwijanym napięciem a przekrojem poprzecznym mięśni i ich łożyska naczyniowego jest mniejszy - możliwy jest większy przepływ krwi

• większa masa i objętość oznacza mniejsze stężenie mleczanu i mniejszy wzrost temperatury

Wysiłki statyczne

Pojemność minutowa

Zwiększa się przede wszystkim w wyniku zwiększenia HR.

SV przy obciążeniach do 20% MVC nie zmienia się lub nieco się zwiększa, natomiast przy większych obciążeniach maleje o 10-20 ml.

Podczas wysiłków statycznych często występują warunki Valsaivy w związku ze stabilizacją kip.

Warunki Valsalvy - wydech przy zamkniętej głośni. Gwałtownie wzrasta ciśnienie w kip, zmniejsza sie powrót żyiny i zgodnie z prawem Franka-StarSnęa spada 5V. Obniża się ciśnienie w aorcie i przepływ wieńcowy.

Układowe ciśnienie tętnicze

Bardzo charakterystyczną cechą reakcji układu krążenia na wysiłki statyczne jest duży wzrost BP. Wzrasta nie tylko SP, ale także DP i MAP.

Główną przyczyną wzrostu BP podczas wysiłków statycznych jest zwiększenie CO przy braku zmian lub niewielkim wzroście TPR.

Wysiłki statyczne

Udział wysiłków statycznych w wykonywaniu czynności ruchowych bardzo zwiększa uciążliwość pracy. Wynika to z:

-    szybkiego rozwoju zmęczenia w pracujących mięśniach

-    swoistej reakcji układu krążenia

Szybki rozwój zmęczenia mięśni wynika z utrudnionego przepływu przez nie krwi z powodu mechanicznego ucisku na naczynia krwionośne. Utrudnione staje się usuwanie ciepła i produktów przemiany materii, upośledzeniu ulega funkcja aparatu kurczliwego mięśni. Pobudzenie receptorów metabolicznych skutkuje odruchową aktywacją układu współczuinego.

Przepływ krwi przez pracujące mięśnie zależy od siły' skurczu mięśni i od wielkośo ciśnienia tętniczego. Mimo wzrostu BP odpowiedni przepływ może być utrzymany tylko przy obciążeniach 10-15% MVC.

Wysiłki statyczne

Wzrost HR i BP niemal natychmiast po rozpoczęciu wysiłku statycznego wskazuje na neurogenny charakter tych reakgi. Znaczny udział w pobudzeniu układu współczulno-nadnerczowego ma także mechanizm odruchowy związany z pobudzenim reeptorów metabolicznych.

Wzrost układowego ciśnienia tętniczego umożliwia utrzymanie przepływu przez napięte izometrycznie mięśnie. Z punktu widzenia potrzeb mięśni reacja ta jest korzystna. Powoduje jednak znaczne obciążenie ciśnieniowe serca.