Obraz 9

-	21	*	Liii	m	r	A
			w c \
			0		__y_
	15	15)	N

j V₇ - ołąpsoic oOftfmrt (6)

| iRV - zapnaow obęątoit wdncfxm» (Z|

| :RV - UpMOWi objftodć wy dachów (6)

| TU -    PQt«nw**0»

| yę - pci—wo* upp— (2)

| «v-obuto* aw««c»(ł) | IC - ą^awno* ^acftoi (4)

| FRC - crtr^oiooma ppftmnott. ufętąc* (3)~~|

Ryc. 41 Rod/JK okjfloaa i pc*torowMci płuc

Rodzaje pojemności płuc

1)    IC - pojemność nieckom - jest lo ilość powietrza wprowadzana do układu oddechowego podczas maksymalnego wdechu wykonywanego z po/iomu spokojnego wydechu: IC * 3800 ml; IC =

- VT 4 IRV

2)    FRC - czynnościowa pojemność zalegająca - jest to ilość powietrza pozostająca w płucach na szczycie spokojnego wydechu. FRC * 2200 ml; FRC = ŁRV + RV.

3)    VC - pojemno* życiowa jest to ilość powietrza wprowadzana do układu oddechowego podczas maksymalnego wdechu wykonywanego z poziomu maksymalnego wydechu bądź ilość powietrza usuwana z układu oddechowego podczas maksymalnego wydechu wykonywanego z poziomu maksymalnego wdechu. VC 4800 ml. VC = IR.V 4- V_T + ERV bądź VC - IC 4 ERV

4j TLC - całkowita pojemność płuc - jest to ilość powietrza w układzie oddechowym na szczycie maksymalnego wdechu. TLC «= 6000 ml. TLC = IRV 4 VT 4 ERV 4 RV; TLC = IC 4- ERV 4 RV; TLC = - IRV 4 VT 4 FRC: TLC - IC 4 FRC Wentylacja płuc ( .przewietrzanie płuc") - N1V. jest to ilość powietrza wprowadzana do układu oddechowego lub usuwana z układu oddechowego

w ciągu minuty Wentylacja płuc zależy od głębokości poszczególnych oddechów* oraz liczby oddechów w jednostce czasu. Wentylacja minutowa płuc w spoczynku wynoś:

MV-V_t-f

fiib* V_f objętotc oddechowi, f - hc/ba oddechów w d«|U mmut>

Ponieważ objętość oddechowa wynosi 500 ml. a częstość oddechów w spoczynku waha się w przedziale od 8 do 16 oddechów.minutę (średnio 12 oddechów/minutę), to: MV = 500 ml x 12 oddechów/młn = 6000 ml/min

Maksymalna wentylacja płuc MBC jest to największa ilość powietrza, jaka może hyc wprowadzona do układu oddechowego lub usunięta z układu oddechowego w ciągu minuty. Towarzyszy ona wysiłkom fizycznym bądź oddychaniu powietrzem o wzrastającym ciśnieniu parcjalnym dwutlenku węgla. MBC jest około 20-krotnic większa aniżeli wentylacja minutowa w spoczynku.

Maksymalna wentylacja dowolna - MW jest to największa ilość powietrza, jaka może być wprowadzona do układu oddechowego lub usunięta / układu oddechowego w jednostce czasu, podczas oddychania z największą częstością i głębokością.

Natężona pojemność życiowa płuc - FVC jest to ilość powietrza usuwana z układu oddechowego podczas maksymalnego szybkiego wydechu wykonywanego z poziomu maksymalnego wdechu.

Natężona objętość wydechowa sekundowa - FEV_(ii jest to ilość powietrza, jaką można usunąć / układu oddechowego w ciągu pierwszej sekundy maksymalnie szybkiego, głębokiego wydechu w ykonywanego z poziomu maksymalnego wdechu. Natężona objętość wydechowa sekundowa jest wyrażana jako procent natężonej pojemności życiowej płuc Prawidłowa wartość FEV_lj0 stanowi 75-80% natężonej pojemności życiowej płuc Pomiar FF.V.. _n nosi nazwę próby TifTcncau i służy do oceny oporu dróg oddechowych

Wymiana gazowa w płucach

Ciśnienie parcjalne tlenu i dwutlenku węgla w powietrzu pęcherzykowym jest względnie stałe i bardzo zbliżone do prężności tych gazów we krwi tętniczej (Ub. 4.1).

Równocześnie ciśnienie parcjalne tlenu w powietrzu pęcherzykowym jest mniejsze, zaś ciśnienie parcjalne dw u tlenku węgla w powietrzu pęcherzykowym jest większe aniżeli ciśnienie wywierane przez te gazy w powietrzu atmosferycznym (P_ĄOj < P„,0_:. P,CO_: > P^CO; - lab 4 I) Utrzymanie ras stałego składu powietrza pęcherzykowego jest warunkiem koniecznym homeostazy gazów oddechowych.

Każda z faz cyklu oddechowego, tj. wdech i wydech, zmienia nieznacznie ciśnienie parcjalne tlenu i dwutlenku węglu w powietrzu pęcherzykowym. Podczas wdechu zwiększa się ciśnienie parcjalne tlenu i zmniejsza się ciśnienie parcjalne dwutlenku węgla. Natomiast podczas wydechu zmniejsza »ę ciśnienie parcjalne tlenu i zwiększa ciśnienie parcjalne dwutlenku węgla Jednakże

249