Zestawienie dostaw, zużycia, a także zapasów materiałów dla poszczególne* odcinków budowy ma swoje odzwierciedlenie w harmonogramach graficznych Podstawą do opracowania zestawień materiałów i harmonogramów materiałćwjr harmonogramy poszczególnych robót budowlanych oraz normy zużycia materia-łów podane w Katalogach Norm Kosztorysowych (KNK).
Planowe zużycie materiałów i wyrobów na budowie powinno być poprzedzone dostawami, aby była zapewniona produkcja nawet w okresie chwilowego wstizy-mania dostaw. W tym celu ustala się czas Tm potrzebny na zgromadzenie zapasu materiałów, określony w dniach
* m ff ^z-w "t~ + tH,
gdzie:
tz.„ — czas, jaki upływa od złożenia zamówienia do rozpoczęcia wysyłki materiału, dni,
t, — czas transportu materiału od wytwórcy lub z hurtowni na budowę, dn^H tw — czas wyładowania, przyjęcia, rozdzielenia na składowiska i do magazynów oraz ewentualne przygotowanie materiału, np. przesiewanie piasku, dni.
Wartości t, są ustalane na podstawie doświadczeń i przewidywań pracownik™ działu zaopatrzenia przedsiębiorstwa.
Niezbędną ilość zapasu materiałów Z oblicza się według wzoru
gdzie:
Zd — średnie zużycie dzienne materiału, m3, sztuki, kN,
Tm — norma zapasu w dniach.
Po określeniu zapasu materiałów można wyznaczyć wielkość powierzchni ie9 składowania.
Dostawa materiałów i wyrobów na plac budowy powinna nastąpić po przygotowaniu składowisk otwartych i magazynów, które muszą spełnić wymagania zabezpieczenia przed czynnikami atmosferycznymi, mechanicznymi i innymi. Poszczególne dostawy powinny być sprawdzone pod względem ilości i jakości przez przyjmującego (np. magazyniera, kierownika budowy). Na przykład, materiały ceramiczne (cegły, pustaki, dachówki itp.) przy odbiorze powinny być sprawdzane pod względem ilości sztuk oraz wymiarów, równości powierzchni i krawędzi, ubytków i pęknięć, jednorodności przełomów, dźwięku, odporności na uderzenia. Pomiaru objętości kruszyw najlepiej dokonać po usypaniu materiału w pryzmy na równym podłożu składowiska. Drewno i wyroby z drewna sprawdza się pod względem ilości (objętości na podstawie pomiarów, liczby sztuk) i jakości (liczba sęków i części zmurszałych, pęknięcia, gładkość itp.).
Wszystkie asortymenty dostaw, po ich odpowiednim sprawdzeniu i spisaniu protokołu przyjęcia, powinny być właściwie rozmieszczone i składowane. Materiały i wyroby zakwestionowane pod względem ilości lub jakości nie są wpisywane do kartoteki magazynowej, lecz reklamowane u dostawcy.
Niewłaściwe magazynowanie może być przyczyną zniszczeń i uszkodzeń materiałów i wyrobów budowlanych, a także obiektów magazynowych oraz może powodować zagrożenia zdrowia i życia pracowników. Dlatego między magazynami muszą być zachowane odległości zapewniające bezpieczeństwo przeciwpożarowe. Na małych budowach zaleca się grupowanie składowania materiałów i wyrobów w jednym magazynie, lecz z zachowaniem bezpieczeństwa ogólnego, w tym i przeciwpożarowego.
Ze względów bezpieczeństwa zabrania się składowania materiałów i elementów oraz sprzętu mechanicznego bezpośrednio pod liniami elektroenergetycznymi napowietrznymi lub bliżej niż 2,0 m od linii niskiego napięcia (NN), 5,0 m od linii wysokiego napięcia (WN) do 15 kV i 10,0 m od linii WN do 50 kV. Zabronione jest także składowanie materiałów na drogach i ciągach pieszych na placu budowy.
Bezpieczeństwo wymaga, aby podłoża pod składowiska w magazynach były dostosowane pod względem wytrzymałości do rodzaju przechowywanych materiałów i wyrobów. Teren składowania powinien być oświetlony i w zależności od potrzeb odpowiednio ogrodzony. W pobliżu dróg i torowisk wyjścia z magazynów powinny być zabezpieczone poręczą o wysokości co najmniej 110 cm, aby zapobiegały nagłemu wtargnięciu pieszego lub wjechaniu kierującego pojazdem w strefę niebezpieczną.
Materiały i elementy budowlane składowane w stosach powinny być w niezbyt bliskiej odległości od innych obiektów, np.:
— minimum 0,75 m od ogrodzeń i budowli,
— co najmniej 1,50 m od najbliższej szyny kolejowej,
— minimum 5,0 m od stałego stanowiska pracy.
Zabronione jest opieranie składowanych wyrobów o ogrodzenia, tymczasowe budynki, słupy Unii napowietrznych itp. Dlatego np. wielkowymiarowe prefabrykaty ścienne ustawia się na podkładach w stalowych stojakach i zabezpiecza przed wywróceniem.
Worki z materiałami sypkimi układa się krzyżowo, w stosach najwyżej do 10 warstw. Materiały drobnowymiarowe układa się warstwami, w stosy do wysokości nie większej niż 2,0 m, dostosowując ich wysokość do rodzaju i wytrzymałości tych materiałów. Wszystkie materiały i wyroby powinny być składowane w sposób zapobiegający ich usunięciu, przewróceniu lub rozsunięciu stosów.
Między stosami, pryzmami i składami jednowarstwowymi powinny być pozostawione przejścia o szerokości co najmniej 1,0 m oraz przejazdy dostosowane do przewidywanych środków transportowych. Zabronione jest podkopywanie pryzm i tworzenie nawisów oraz pobieranie materiałów lub wyrobów ze stosów z warstw niższych.