P1040584

sk.ch w Stanach jcdnoczonych (czy*« yjaśnk ich warunkami społecznymi). Doszedł *,ę< do wniosku. że odpowiedzialne za ntc bsły przede wwstkim telewizja i informacje roątnnincnane drogą elektroniczną i»tt-- ■—nie    jącejpaa

granice yofcanoid lokalnych uUinwici caraidi*. W nandi nart w ntf do d/ulań zbiorowych hardziej pomocna je« telefonia komórkowa i Internet niż niezamierzony wpływ irołlóa masowego przekazu. Przykładem wspomniany wyżej zamach w Madrycie i zorganizowane akcje proteuacyjne alicrglobafotów, skierowane przeciwko światowym gawaa duanniewp. począwszy od rozruchów w Seaułe w 1998 roku (mb. Kaim. KcłJncr 2004k

Patrząc jednocześnie na kwestie paniki i zamieszek, w ano zauważyć, ic najczęściej sugerowane rozwiązanie zasygnahrowamch tu problemów. a więc kontrob lub udsznue mediów informacyjnych (zob hktz, fhmn 1969). simo mogłoby doprowadzić do wybuchów paniki spowodowanej brakiem wiedzy na temat naocznie obserwowanych zamieszek.

18.5. Dyfuzja innowacji i rozwoju

Wi^loiw danych dotyczy pnihjnwr anych od czasów drugiej w«»jn> śr iaios —j prób wykorzystania mediów do kampanii na rzecz postem technicznego, zdrowia hib oświaty w liajach rozwipyp s« h często na podstawie modelu rozwoju wsi w Stanach jednoczonych (zob Ratz. Lewin. Hamilton 1965). Wczesne teorie mediów i rozwoju (zob. Lcrner 1958) postrzegały irodki przekazu jako narzędzie „moderni-zacjT tylko z tego powodu, że promowały one idee i aspiracje Zachodu. Dominującym sposobem rozumienia oddziaływania mediów była ich rola jako narzędzia oświaty wykorzystywanego przez urzędników, ekspertów i przywódców lokalnych w edu wprowadzania określonych zmian.

Głównym kronikarzem tej tradycji był Kvcrctt Roger* (1982; zob. też Roger*. Shoemaker 1975). którego model dyfiizji informacji składał się z czterech etapów- informowania przekonywania decyzji hib |    | ■■ ' j~~** i potwierdzatia

jesz bliska Łazom perswazji Wffliama McGuirea (1975). Jednakże rob mediów skupia się głównie na pierwszym etapie (informow ania i uświadamiania), gdyż na dalszych, prowadzących do przy wyrwa wiedzy, do głosu dochodzą kontakty osobiste, zoiga-maowana ekspertyza i poradnictwo, a takie doświadczenie. Wczesna szkob dsłuzp-nistów staw ula na oiganiragę i planowanie, oddziaływanie liniowe, hserarchscznosc i statusów i ekspertyzy), strukturę społeczną (a więc równin doświadczenie osobiste), i imsfiMiirr i ciziałani--Rogers (1976) sam zauważył ic dominujący para

dygmat przemija, a jego słabością były te właśnie ccchs i zbyt jednoznaczne założenie odgórnej „manipulacji".

Alternatywą miał być, stworzony przez Rogersa i Kinfanta (1981). -model konwergencji* komunikacji, podkreślający- konieczność nieustannej interpretacji i reagowania oraz. prowadzący do lepszego wzajemnego porozumienia nadawcy z odbiorcą (rob. również Rogcrs 1986). W latach siedemdziesiątych teoria krytyczna wskazała na