58
łalności wydawców, drukarzy, handlu książką, bibliotek i innych Insty-' ■ ■ tucji. .. ■■
; Przed badaczami współczesnego czytelnictwa rysują się następująco perspektywy:
1. Prowadzenie badań diagnostycznych mających na celu rozpoznanie stanu kultury czytelniczej różnych grup społecznych i zawodowych, przede wszystkim dzieci i młodzieży szkolnej ze względu na decydujący wpływ tego okresu na przebieg dalszej biografii czytelniczej. Pożądane jest zbadanie rzeczywistego stanu edukacji czytelniczej w szkole w zestawieniu z jej wzorcem. Interesującym tematem jest wychowanie czytelnicze w rodzinie129, jak również analiza: oddziaływania infrastruktury kultury czytelniczej na obszarze całego kraju i W konkretnym lokalnym środowisku 13°,
2. Obok badań diagnostycznych należy prowadzić badania problemowe nad mechanizmami kształtowania się kultury czytelniczej jednostki i czynnikami hamującymi jej rozwój: kiedy i w jakich Warunkach nawiązuje się trwały kontakt z książką, jakie są przyczyny braku potrzeby czytania i jakie są tego skutki w rozwoju osobowości, jak pozyskiwać czytelników potencjalnych, jaka jest relacja między motywami czytania a recepcją lektury i jej (funkcją w życiu czytelnika, jakie czynniki decydują o powstawaniu i utrwalaniu się motywów czytania i o ich ewentualnej zmienności. Szczególnie warte są kontynuacji badania nad funkcją lektury w życiu człowieka w różnych okresach żyda i w różnych sytuacjach życiowych, nad rolą nie tylko literatury , beletrystycznej, lecz i innych rodzajów piśmiennictwa, nad wpływem lektury na rozwój osobowości: poglądu na świat, systemu wartości, przekonań etycznych131, twórczej postawy, choć trudno . wypreparować wpływ książki od wpływu innych czynników. Dalsze problemy, to: skutki pożeractwa książek, na czym polega ujemny wpływ lektury, hamujący np. twórcze działanie.
3. Otwarta jest sprawa doskonalenia metod o r g a n i z a c j i b a-dań, zbierania materiałów i ich opracowywania.
Obok najczęściej stosowanego sondażu diagnostycznego, czyli badań jednorazowych, na podobieństwo fotografii starających się zarejestrować badane zjawisko w określonym czasie, warto prowadzić badania podłużne (longitudialne), polegające np. na obserwacji rozwoju czytelniczego jednostki (pionierem takich badań był Jan Władysław Dawid) lub zmian
Eróbę takich badań w środowisku miejskim podjęła Papuzińska, op. cit. a,'51—66.
m Por, J. Ańkudow icz: Książka v> kulturze uprzemysławianego o środka lokalnego. Warszawa 1&77.
*** Interesujące badania nad rolą lektury w kształtowaniu się przekonań moralnych I zainteresowań zawodowych prowadziła A. Przeć ławska (książka w życiu młodzieży współczesnej. Warszawa 19G2). '
zachodzących w Czytelnictwie jakiejś społeczności na przestrzeni określonego czasu (badania panelowe J. Ankudowicza w Lubinie11 25). Warto opirócz badań masowych prowadzić studia indywidualnych przypadków, hp2 życiorysów czytelniczych, oceniać poziom kultury czytelniczej jakiejś zbiorowości na podstawie oceny poziomu kultury czytelniczej poszczególnych jej członków. Badania nad Optymalizacją edukacji czytelniczej Wymagają Stosowania eksperymentów. Rzadko u nas są organizowane badariia zespołowe, stąd niewielkie ilościowo próby i niedostateczna reprezentatywność badań. Badania nad kulturą czytelniczą wymagają podejścia interdyscyplinarnego, łączenia metod i aparatu pojęciowego wielu^ dyscyplin i psychologii, socjologii, pedagogiki, literaturoznawstwa, bibliotekoznawstwa, księgoznawstwa, statystyki.
IV zbieraniu materiałów empirycznych oprócz dotychczas najczęściej . stosowanej ankiety i analizy dokumentacji bibliotecznej warto zwrócić się ku metodom używanym w badaniach psychologicznych, jak wywiad, skale postaw, testy projekcyjne, pomocniczo — testy inteligencji, testy spcjometryczne. W badaniu kompetencji czytelniczych niezbędne są
sprawdziany i testy wiadomości i umiejętności czytelniczych — grupowe i'indywidualne.
.. ^! .w; opracowywaniu statystycznym materiałów należy szerzej sięgnąć dó pómocy maszyn liczących, np. przy obliczaniu współczynników korelacji między poziomem kultury czytelniczej a zmiennymi niezależny-hń ją waninkującymi, między różnymi komponentami kultury czytdni-. ćzej, rip. szybkością czytania a aktywnością czytelniczą, aktywnością ‘ czytelhicżą a poziomem recepcji tekstów itp. oraz przy obliczaniu poziomu Ufności uzyskanych wyników.
^-'4; Najwięcej trudności nastręcza problem oceny poziomu
kultury czytelniczej jednostki. Trzeba bowiem ustalić kryteria oceny, wybrać elementy kultury czytelniczej, dające się obiektywnie ocenić i należy opracować skalę ocen. Taką próbę oceny dojrzałości czytelniczej za pomocą pięciopunktowej skali opracował wspomniany W. S. Gray. U nas podejmowano próby typologii i oceny poszczególnych1 elementów kultury czytelniczej. Np. A. R. Zieliński czteropo-. ziomowy „wskaźnik kultury czytelniczej” sprowadza do punktowej oceny wybranych przejawów aktywności czytelniczej1U. Korzystając z prac Graya wyróżnia cztery poziomy głębokości recepcji, przyjmując jako kryterium ilość znaczeń tekstu przyswojonych ,w trakcie czytaniam. Pięć poziomów recepcji dzieł literackich dostrzega węgierski badacz M, Durko135. E. E. Wnuk-Lipińscy na podstawie liczby przeczytanych
u2 Patrz: przypis 130.
m A. R. Zieliński: Książka to domu robotnika. Warszawa, 1985 s. 88—89.
“^Zieliński: Problematyka,., s. 131—132. i r iw - w a lent y nowie z: Węgierskie badania nad recepcją treści2 lektur. „Studia o Książce” 1985 T. 15 s. 271—277. -