P5280987 (2)

MM.M1UCTMA IMIWln, URTOOY IW

Moraraik i Murugtaan ujęli raca burdifoj syntetycznie, utulaj tistąpUjącą klasyfikację odsylacty bibliograficznych:

—    odsyłacz związany i koncepcją czy Morfą przedstawioną « pracy |,ib i narzędziami czy technikami wykorzystanymi w pracy;

—    odsyłacz rzeczywiście konieczny do zrozumienia pracy czy M pwterujący wiedzę na określony temat;

—    odsyłacz do pracy, która stanowi podstawę albo jest alternatywna;

—    odsyłacz potwierdzający lub negatywny

Innym zagadnieniem zajmującym równi et uwagę teoretyków biblio-metr ii. związanym i oceną i funkcją cytatów bibliograficznych, są samo-cytowania (aeff-citatwaij, Bada się ich częstotliwość, główne cechy om wpływ im oblekiywitm badań, w których analizę cytowań zastosowano Jako kryterium. Warto nadmienić, że poprzez samocytowania rozumie j\ nic tylko powołania ssę autora na prace własne lub współautorów, ale również na czasopismo, w którym zamieszcza on swoje publikacje, a także na kolegów-autorów pracujących w tej samej co autor instytucji. Termin ten bywa używany również do określenia prac dotyczących dyscypliny będącej specjalnością autora, w odróżnieniu od czerpania informacji i innych diiedim iMłf-dcnfetionjj¹. Nadmierne stosowanie sutocytowań może zaciemnić, a nawet zafałszować wyniki badań biblio-metrycznych, jeśli miernikiem oceny wartości publikacji Jest liczba uzyskanych cytowań Uważa się Jednak, iż z reguły cytowane bywają prace naprawdę cenne, a pomijane — artykuły błahe Trzeba wszakże pamiętać. te między tymi dwiema grupami mieszczą się publikacje, o których wyborze decyduje znajomość przedmiotu, języka, lojalność czy też własny interes².

Zajmowano się tez zagadnieniem cytowań negatywnych, stawiając przy tym pytania: czy nie popełnia się omyłek w ocenie wartości publikacji. stosując proste zliczanie cytowań, bez rozróżniania ich funkcji potwierdzających lub zaprzeczających? czy nie następuje wtedy nieuzasadniona nobilitacja względnie dyskredytacja autora? Badania wykazały, że 90²/o przypisów zamieszczanych w literaturze naukowej ma charakter akceptujący ² Dowodzi się również, u zacytowanie pracy oznacza, te idee w mej zawarte dały impuls do powstania następnych proc, nie jest więc konieczne rozróżnianie cytowań dodatnich i ujemnych¹¹.

1

•» J. Marga lis, /adeki² cylouaarpo pimitmiuelua a. oceno paWikfloji atu-kM| l, Zagadomu Naukoinawiiwa IM i 1. s. 111 » M. Moravcsik, P. Murugeian. op rtf, ² M

*    W. W. Nallmow. Z M Mulczcnko, Kmktmtm, WarniM IW. 1 IM

2

   M Mararcsik. R Murugesar. Sow Jbsalts m ikt Fwtm mi Gua/ify o/ Otttm, Soriol Stgdiei of Science 197Ż nr i. i n

" R. Togllseoizo, .SVł/-Ciioiiom in Sclmii/ie Liierefurc, The Journal of DocuRttMutian ll?ł nr 4. s. ZU