a) minister finansów w zakresie całego budżetu państwa po uzyskaniu pozytywnej opinii sejmowej Komisji Finansów Publicznych;
b) minister finansów państwa po uzyskaniu pozytywnej opinii sejmowej Komisji Finansów Publicznych w zakresie całego budżetu, z wyłączeniem części budżetowych nieobjętych działami administracji rządowej;
c) dysponenci części budżetowych w zakresie ich części budżetowych;
d) Rada Ministrów w zakresie całego budżetu państwa w przypadku zagrożenia realizacji ustawy budżetowej, w drodze rozporządzenia, po uzyskaniu pozytywnej opinii sejmowej Komisji Finansów Publicznych.
Odpowiedź: c) i d)
Do podjęcia decyzji o blokowaniu wydatków budżetowych ustawa o finansach publicznych upoważniła 3 grupy podmiotów: dysponentów części budżetowych w zakresie ich własnych części (art. 100 ust. 2 pkt 2);
ministra finansów w zakresie całego budżetu państwa, z wyłączeniem części budżetowych nieobjętych działami administracji rządowej, tzn. części budżetowych organów wymienionych w art. 83 ust. 2 u.f.p. (art. 100 ust. 2 pkt 1);
Radę Ministrów w zakresie całego budżetu państwa, ale pod warunkiem wystąpienia zagrożenia realizacji ustawy budżetowej, w drodze rozporządzenia, po uzyskaniu pozytywnej opinii sejmowej Komisji Finansów Publicznych (art. 101).
22. Wniosek w przedmiocie absolutorium dla Rady Ministrów uchwalanego przez Sejm składa:
a) Najwyższa Izba Kontroli;
b) sejmowa Komisja Finansów Publicznych;
c) senacka Komisja Gospodarki i Finansów Publicznych;
d) Najwyższa Izba Kontroli i sejmowa Komisja Finansów Publicznych.
Odpowiedź: b)
Sejmowa Komisja Finansów Publicznych spełnia ważną rolę w procedurze podjęcia uchwały w przedmiocie absolutorium dla Rady Ministrów. W czasie jej posiedzeń rozpatrywane jest sprawozdanie roczne z wykonania budżetu, na podstawie którego komisja przedstawia Sejmowi swoje stanowisko wypracowane w toku prac oraz formułuje treść wniosku w przedmiocie absolutorium.
23. W przypadku, gdy Sejm podejmie uchwałę o odmowie udzielenia Radzie Ministrów absolutorium:
a) Rada Ministrów musi podać się do dymisji;
b) Rada Ministrów nie musi podawać się do dymisji;
c) uchwała taka oznacza jednocześnie udzielenie wotum nieufności Radzie Ministrów;
d) posłowie mogą złożyć wniosek o udzielenie wotum nieufności Radzie Ministrów.
Odpowiedzi: b) i d)
Regulacja prawna nieobowiązującej Małej Konstytucji przewidywała w art. 22 ust. 3, w przypadku nieotrzymania absolutorium, obowiązek podania się Rady Ministrów do dymisji. W świetle obecnej Konstytucji RP taki wymóg nie występuje, chociaż nieuchwalenie absolutorium może być podstawą do złożenia przez grupę co najmniej 46 posłów wniosku o wyrażenie wotum nieufności Radzie Ministrów. Wniosek taki powinien zawierać również imienne wskazanie kandydata na nowego prezesa Rady Ministrów (tzw. konstruktywne wotum nieufności - art. 158 ust. 1 Konstytucji RP).
24. Uchwała organu stanowiącego jednostki samorządu terytorialnego o nieudzieleniu absolutorium:
a) w gminie jest równoznaczna z podjęciem inicjatywy przeprowadzenia referendum w sprawie odwołania wójta (burmistrza, prezydenta miasta);
b) w gminie jest równoznaczna ze złożeniem wniosku o odwołanie wójta (burmistrza, prezydenta miasta) przez organ stanowiący;
c) w powiecie jest równoznaczna ze złożeniem wniosku o odwołanie zarządu powiatu przez organ stanowiący;
d) w województwie samorządowym jest równoznaczna ze złożeniem wniosku o odwołanie zarządu województwa przez organ stanowiący. Odpowiedź: a), c) i d)
Do momentu wejścia w życie ustawy (tzn. do 27 października 2002 r.) o bezpośrednim wyborze wójta burmistrza i prezydenta miasta3 w gminie, powiecie i województwie samorządowym nieudzielenie absolutorium przez organ stanowiący JST było równoznaczne ze złożeniem wniosku o odwołanie zarządu. Jednak na mocy wspomnianej ustawy wójt (burmistrz, prezydent miasta) wybrany w wyborach powszechnych uzyskuje mandat społeczny, czego konsekwencją jest również fakt, że tylko społeczność lokalna, a nie organ stanowiący, może go takiego mandatu pozbawić w drodze referendum.
W powiecie I województwie samorządowym regulacje prawne w tym zakresie pozostały bez zmian.
2S. W razie prawomocnego skazania za przestępstwo stanowiące również naruszenie dyscypliny finansów publicznych wszczęte postępowanie o naruszenie dyscypliny finansów publicznych:
a) podlega zawieszeniu do czasu wykonania kary;
b) podlega umorzeniu, ale ściągnięciu podlegają wymierzone I nlewyegzekwowane kary pieniężne;