PB291673

Tnowi „kuchnia frankfurcki"

mieszkalnictwa I sposobami Jego finansowania. z technologią nowych materiałów budowlanych, metodami produkcji i montażu gotowych elementów, z rzutami budowanych masowo mieszkań, z nowymi funkcjonalnymi sprzętami, z typową kuchnią (słynną Frankfurter Kiiche), zaprojektowaną wg zasad naukowej organizacji pracy przez Grctę Schiitte-Llchotzky⁴. Tak przygotowani zwiedziliśmy wybudowane I zamieszkałe Już osiedla w dolinie Niddy: Rómerstadt i Praunheim oraz Westhausen i Hellerhof. tonące dosłownie w zieleni. Osiedle przy Miquelstrasse było w budowie, mogliśmy więc obserwować organizację pracy montażowej. Na terenie wielkiego

_.zespołu mieszkaniowego Goldstein prowa-

^T*^pftw* -kuchni. tnMmur    dzono roboty ziemne I zakładano sieć

uzbrojenia.

Przed przystąpieniem do budowy nowych typów mieszkań wykonywano Ich makiety w skali 1:1 z pełnym wyposażeniem I umeblowaniem, aby dowiedzieć się. co myślą o nich przyszli lokatorzy i tym samym zmniejszyć ryzyko powtarzania ewentualnych błędów. May przywiązywał wielką wagę do sprawdzania przydatności mieszkań przez tych. który mieli w nich spędzić wiele lat życia, zwłaszcza przez rodziny robotnicze. Uważał, że architekci, pochodzący przeważnie ze środowiska mieszczańskiego, nie mają dostatecznego rozeznania w potrzebach, upodobaniach i obyczajach klasy robotniczej. Pisał: „Ile zbędnej papiercwej roboty, Ile niepowodzeń w realizacji można by uniknąć, gdyby przed przystąpieniem do projektowania i realizacji mieszkań społecznie najpotrzebniejszych każdy architekt zobowiązany był przemieszkać w rodzinie robotniczej co najmniej kilka tygcdni”.

W swojej relacji S. Giedion podkreślił następujące momenty: „Kongres zdawał sobie sprawę z faktu, że dzisiejsze minimum egzystencji — 2000-2500 marek rocznie — nie może stanowić gospodarczego miernika dla ustalenia powierzchni «mleszkanla najmniejszego*, że należy przede wszystkim określić minimum biologiczne".

Pyta ile. co jest żywemu człowiekowi nieodzownie potrzebne, czego ma on prawo żądać od gospodarki społecznej — było głównym tematem Kongresu, osią Jego zainteresowań. Ernst May ujął zagadnienie znacznie szerzej 1 przedstawił wnikliwą analizę skomplikowanej problematyki masowe) produkcji mieszkań. Punktem wyjścia jego referatu było stwierdzenie:

..Musimy budować tak wielką liczbę mieszkań, aby istotne potrzeby szerokich mas ludności mogły być zaspokojone. Mieszkania powinny odpowiadać rorr.ącym wymaganiom kultury i higieny. I choć koszty ich budowy będą przez to wyższe, muszą one być dostępne dla rodzin robotniczych. A to oznacza, że miesięczny czynsz nie może przekraczać tygodniowego zarobku robotnika”.

„Rozwiązanie tak postawionego zadania może się udać—powiedział May —Jedynie pod warunkiem Jednoczesnego przeprowadzenia wszelkich możliwych zabiegów nacjonalizacyjnych w dziedzinie finansowania I organizacji budowy osiedli.

Irntt Hi(

Musimy ustalić racjonalne minimum mieszkaniowe dla określonych grup ludności, zróżnkowane wg wielkości rodzin i ich ekonomicznej siły. Działania nasze będą zmierzały do dostarczenia każdemu człowiekowi należnej mu «porcJi» mieszkaniowej w sposób możliwie najdoskonalszy. Wiedza budo-1 wlana I higiena muszą połączyć się z psycho- j logią i socjologią, aby stworzyć mieszkania doskonałe pod względem technicznym i po ludzku ukształtowane. Z największą uwagą muszą ludzie, odpowiedzialni za politykę mieszkaniową, obserwować barometr zdrowia narodu I wysnuwać właściwe wnioski z rejestrowanych objawów".

May był jednak realistą i dlatego, wytyczając docelowy kierunek prac Cl AM 1 precyzując program skutecznego działania, podkreślił:

„Wiele jeszcze lat upłynie, zanim — w wyniku międzynarodowej współpracy cywila zowanych krajów — uda się znaleźć sposoby takiego rozwiązania sprawy mieszkaniowej, które by zapewniły każdemu człowiekowi warunki, określone jako ilnpoi ri i ii— , minimum". Następnie May przedstawił tezy w sprawie racjonalizacji budownictwo mieszkaniowego, zapewniającego warunki uznane za minimum niezbędne dla luddriel egzystencji.

1.    Program.

Ustaleni* ścisłego programu, opartego o biologiczne, psychologiczne I socjołoglczoe claóe' we. umożliwiające przyszłościowe dyspozycje.

2.    Organizacja produkcji.

Organizację produkcji mieszkań należy uprościć i powierzyć ją ludziom o wyeohkli Im i poczuciu odpowiedzialności, wykluczając wszelki# walki o kompetencje.

3.    Finansowanie.

Należy określić właściwą relację między dochodem a czynszem I zapewnić społecznemu budownic-twu mieszkaniowemu bazę finansową, umożliwiającą obniżkę czynszów, zgodną a przyjętą relacją.

4.    Polityka terenowa.

W wielu przypadkach nie można budować na terenach jut uzbrojonych, ponieważ uUąśeprpmp nych właścicieli. Wtedy decydujące znaczenie dla jakości i kosztów projektowanych zespołów almlp nlowych ma zdobycie tanich terenów peryferyjnych. W przypadkach, gdy lichwiarskie remOB uniemożliwią ich nabycie, należy dokonać wywłaszczenia.

5.    Organizacja projektowania mieszkań.

Miejsce dotychczasowego mniej lub więcej ..na wyczucie" stosowanego wymiarowanie I oceny przydatności popularnego mieszkania zająć muszą ścisłe naukowe metody. W oparcie • Mgłom