■V
zamieszkania i płcią badanych a terminem ukończenia studiów. Dane te prezentuje tabela 22.
Można na podstawie danych zawartych w tabeli stwierdzić, że między analizowanymi cechami występuje zależność o różnym nasileniu. Zależność pomiędzy płcią a terminem ukończenia studiów jest silniejsza, niż. pomiędzy miejscem zamieszkania a terminem ukończenia studiów.
Tabela 22. Miejsce zamieszkani* i płeć studentów a termin ukończenia studiów
Miejsce zamieszkania |
Studia ukończone | |
w terminie |
po terminie | |
Ogółem |
100,0 |
100.0 |
Miasto |
45.0 |
55.0 |
Wieś |
55.0 |
45.0 |
Pleć |
X |
X |
Ogółem |
100.0 |
100,0 |
Mężczyźni |
00.0 |
40.0 |
Kobiety |
40.0 |
60.0 |
Przedstawiony rozkład procentowy informuje wprawdzie, która zależność jest silniejsza, lecz nic informuje o sile tych zależności. Aby ją określić należy wykorzystać współczynniki omówione w dalszych częściach pracy.
Współczynnik korelacji cech jakościowych Pcarsona nadaje się do ustalenia poziomu zależności między cechami jakościowymi w tabelach dy-chotoniicznych. tj. w tabelach, z których każda cecha ma dwa warianty. Można go stosować także, gdy cechy są ilościowe. Obliczenie współczynnika cech jakościowych wymaga, aby obie zmienne „X” i „Y" były ciągłe, miały rozkład normalny a zależność między nimi była liniowa. Cechy te muszą być tak podzielone, aby każda obserwacja była jednoznacznie podporządkowana wariantowi danej cechy: np. cecha „płeć” ma dwa warianty: mężczyźni (.v,) i kobiety (a\) zaś cecha „uczniowie uspołecznieni", ma także dwa warianty: aktywni (Aj) i bierni (x2 ). Wartość współczynnika korelacji cech jakościowych waha się w granicach od +1 do 1. Ogólny schemat tabeli cztcropolowcj zamieszczono poniżej
Zmienne w tabeli mogą być tak rozmieszczone, że wartości mogą
nie występować, np. wśród uczniów uspołecznionych (X), może nie być uczniów biernych (,v.), a wśród uczniów wywodzących się z środowiska wiejskiego (Y), może nie być uczniów interesujących się np. muzyką (y2). Ponieważ obserwacja „d" (krzyżowanie .v, i y2) może nic mieć cechy „X" i nic mieć cechy „Y”, wówczas współczynnik nic ma zastosowania.
Współczynnik korelacji cech jakościowych Pearsona obliczamy wg wzoru:
ad-be
r. - .. - » —t~ - r-
•Jfa + b)(a * c)(h + d)(c+d)
r. współczynnik korelacji cech jakościowych Pearsona.
Przykład. W wyniku badania aktywności społecznej 90 uczniów klas II i 111 gimnazjum ustalono, że 64 uczniów posiada postawy kwalifikujące ich do określenia jako uczniów „aktywnych” a 26 jako „biernych". Spośród 64 aktywnych uczniów', 33 uzyskiwało oceny powyżej średniej a 31 poniżej średniej ocen w klasie. Wśród uczniów biernych S osób posiadało oceny powyżej średniej a 1S poniżej średniej w klasie. Rozmieszczenie danych dotyczących wyników nauczania oraz aktywności społecznej badanych uczniów prezentuje tabela 24.
Tabela 24. Uczniowie wg uspołecznienia i wyników nauczania
Uspołecznienie |
Wyniki nauczania |
{Won | |
uczniów |
Poniżej średniej |
Powyżej średniej | |
Aktywni |
31 |
33 |
64 |
Bierni |
1S |
S |
26 |
Ogółem |
49 |
41 |
90 |
>3«1S)-(31»S) _ 346 /ó4-26-41 • 49 IS2S
Współczynnik korelacji cech jakościowych wskazuje na słabą zależność między zmiennymi a cechami uczniów. Z obliczeń wynika, że uspołecznienie uczniów- nie ma istotnego wpływu na osiągane przez nich wyniki w nauczaniu. Jednak z tabeli można odczytać, że uczniowie bardziej aktywni, otrzymują częściej oceny powyżej średnich niż uczniowie bierni.
Współzależność cech można obliczyć tak/.c za pomocą współczynnika kontyngcncji Współczynnik ten służy do określenia siły związku pomiędzy cechami jakościowymi. Opiera się na statystyce Chi kwadrat (C/r).
Stosujemy go zarówno do tabel czteropolowych, tj. takich, w których dwie cechy posiadają po dwa warianty, jak i tabel o większej liczbie pól. Współczynnik kontyngencji „C” obliczamy wg następującego w^zoru (G. Klauss, H. Ebner 1972, s. 30]:
295