politykaspoleczna1

id drodze to usta-

S5S-* S XK "■ ^w v

«» twn**'’* "ffiowtóacjl Pracy <W“““

Plan \vci konw^ucja r

POLITYKA SPOŁECZNA

milowe na I

■encja nr 102 z -    " Europejska Karta

dard XpW*»U    w .96! ...

^S|M'S^a'.9« SaadPi® arrwldowana W «l“ ^da|-

^zgszsSssz

ggS^S

resu grupowego, pojawiały się kolejno.

•V przed patologicznymi zachowaniami .n bezpieczni sąsiadów", mieszkańców miejskich sic-

^dlLS, 'IJkprzed skutkami pierwszych, spontanicznych i nlezorganizowanych. odruchów buntu pracowników zakłócających proces gospodarowania. objawiających się np. niszczeniem maszyn:

•    poczucie konieczności ponownego .scalenia kulturowego' społeczeństwa zaczynającego dzielić się na .dwa narody' i tracącego — w przenośni i dosłownie — wspólny język;

•    presja zorganizowanego ruchu robotniczego (zaczynającego od walki o prawo do zrzeszania się. a współcześnie będącego poważnym .partnerem społecznym*. uczestnikiem komisji trójstronnych wytyczających kierunki strategii społeczno-gospodarczej państw);

•    zrozumienie, że wyczerpują się zasoby siły roboczej .nie skażonej przemysłem' i że nie da się już uniknąć pokrywania kosztów odtwarzania zdolności pracowników do świadczenia pracy prostej (co zapoczątkowało myślenie o polityce społecznej jako o .inwestowaniu w kapitał ludzki').-

•    dostrzeżenie przewagi konkurencyjnej, jaką daje na tynku modernizacja nic tylko rzeczowych, ale i ludzkich czynników produkcji (nieustający do dziś proces inwestowania w coraz bardziej złożone kwalifikacje pracowników);

Johna M. Keynesa, że redystrybucja dochodów n najbiedniejszych członków społe^^tw^taó^yc^

Mo

,_hllte wysoka skłonność do konsumpcji. Jest najsku-bielszym sposobem zwiększenia efektywnego po-pytu i wyeliminowania cyklicznie powracających kry.

■/Uów nadprodukcji:

• . koleinę przekonanie oparte na teorii Keynesa, modnie z którym popyt sektora publicznego pobudza S_a koniunkturę pod warunkiem, że sektor ten nic X_wj|a ,ię w sferze produkcii rynkowej (co zachęca do rozwoju usług społecznych choć zawsze potężniej-szym konkurentem dla wydatków społecznych są wy.

^d3tk.ⁱ zrozumcie, dzięki teorii dóbr publicznych Paula A Samuclsona. że alokacja rynkowa zawodzi cosunku do dóbr niepodzielnych i przeznaczonych do konsumpcji zbiorowej, a zatem w pewnych dziedzinach sektor publiczny wykazuje większą racjonalność niż rynek.

We współczesnej dobie, w miarę kształtowania się rynku międzynarodowego, globalizacji gospodarki i polityki, ułatwień komunikowania się i poruszania, rośnie znaczenie ponadnarodowych impulsów rozwoju polityki społecznej:

•    w imię równowagi konkurencyjnej między przemysłami różnych krajów państwa uzgadniają między sobą .równomierne rozłożenie ciężarów socjalnych" (takie było założenie utworzonej w 1919 r. Międzynarodowej Organizacji Pracy):

•    po rewolucji październikowej w Rosji czynnikiem dynamizującymi obszar polityki społecznej staje się „międzyustrojowa konkurencja polityczna', np. Europejską Kartę Społeczną postrzegano jako .manifest pokazujący’ narodom za żelazną kurtyną, że wolność osobista, postęp społeczny i powszechny dobrobyt są zc sobą nierozerwalnie związane" (Zawadzki, 1996. S. 63);

•    powraca lęk przed .niebezpiecznymi sąsiadami' i .niepożądanymi gośćmi", tym razem wywodzącymi się z najbiedniejszych regionów świata: narasta przekonanie. że warto uruchamiać międzynarodowe programy łagodzące występujące tam kwestie społeczne, by ograniczyć masowe już migracje; do opłacalności takich programów próbowano przekonywać np. w trakcie Światowego Szczytu Rozwoju Społecznego zorganizowanego przez ONZ w Kopenhadze w 1995 r.

Ewolucja definicji polityki społecznej jako obszaru działania i jako dyscypliny naukowej

?    *’^teralurze termin „polityka społeczna" byt

⁰ rxe znany już przed 1 wojną światową. Powstało w wczas wiele studiów i badań empirycznych; wy-tontfa się prężna i oryginalna polska szkoła polityki i>po ecznej. z czasem bazą instytucjonalną tej dyscy-