S5006307

EN 10002-1:2001

Załącznik H

(informacyjny)

Manualna metoda obliczania wydłużenia procentowego przy największej sile dla wyrobów długich takich jak pręty, druty, kształtowniki

Opisaną w rozcziale 12 metodę z wykorzystaniem ekstensometru można zastąpić następująca, metodą manualną W przypadkach spornych powinno się stosować metodę z użyciem ekstensometru

Metoda t3 składa się z pomiaru, na dłuższej części rozerwanej po próbie rozciągania próbki, wydłużenia procentowego nieproporcjonalnego przy największej sile. z którego następnie oblicza się wydłużenie procentowe prz\ największej sile.

Przed próbą na długości pomiarowej nanosi się w równych odległościach znaki, których odległości są równe podwieiokrotności początkowej długości pomiarowej (L'₀). Zaleca się. aby oznaczenie początku długości pomiarowej (L'._:.) było wykonane z niepewnością do ± 0.5 mm. Zaleca się. aby długość ta będąca funkcja, wartości wydłużenia procentowego była określona w normie wyrobu.

Pomiar końcowej długości pomiarowej po rozerwaniu {L.J wykonuje się na dłuższej części próbki po rozerwaniu i zaleca się by był dokonany z niepewnością do 0.5 mm.

Aby pomiar był ważny zaleca się spełnienie dwu następujących warunków:

-    końce strefy pomiaru powinny być położone przynajmniej w odległości 5 d od miejsca rozerwania i przynajmniej 2.5 d od uchwytu,

-    długość pomiarowa powinna być przynajmniej równa wartości podanej w normie wyrobu.

Wydłużenie nieproporcjonalne procentowe przy największej sile oblicza się według wzoru

A. = ^L _r~- *100

Wydłużenie całkowite procentowe przy największej sile oblicza się z wzoru:

A

S'

-£=-xll)0

E

43