EN 10002-1:2001
Załącznik G (informacyjny)
Pomiar wydłużenia procentowego po rozerwaniu oparty na podziale początkowej
długości pomiarowej
Aby uniknąć konieczności odrzucenia próbek, dla których miejsce rozerwania nie jest zgodne z warunkami
podanymi w rozdziale 11.1, po uzgodnieniu może być zastosowana następująca metoda pomiaru:
a) przed badaniem należy podzifTió^pbczątkową długość pomiarową (Lq) na N równych części kreskami podziałowymi;
b) po badaniu na krótszej części rozelslanlf próbki znakiem X oznaczyć skrajny znak długości pomiarowej
natomiast znakiem Y oznaczyć na dłuższej części rozerw'anej: próbki tę kreskę podziałową od której odległość do miejsca rozerwaMpSst^^^yrolwren^pc^^miieJsca rozerwania do znaku pomiarowego X. jEra
Jeżeli n jest liczbą działek mięECT X i Y, wówczas wydłużenie po rozerwaniu wyznacza się w następujący
sposób:
1) jeżeli N -n jest liczbą parzy^^pafe^^neic^^j^^^CTasTTiierzy się odległość między X i Y oraz odległość od Y do kreski pot^^^gjZ, znąduj^p^^^^^^>^^stępie równym działek,
A=-
a wydłużenie procentowe po rc^n^^^obłl^a stezewg^^^ Sm , = XYł2YZ -±xm
2) jeżeli N -n jest liczbą nifina™sW^S^sunik G^b^ją^ia^aą mierzy się odstęp między X i Y oraz odstępy od Y do kresek po^CT^^^2^2®% Y w odstępach równych:
41