S5006933 resize

8

>) określić sposób wykonania sprawozdania z ćwiczenia.

4) poszerzyć wiadomości z danego zakresu tematycznego.

Całość opracowania podzielono na sześć głównych części, które merytorycznie odpowiadają spory Lanym badaniom odbiorczym obrabiarek. Każda /. tych części składa 9 r widu ćwiczeń laboratoryjnych, które mają jednolitą formę dydaktyczną, a mianowicie;

•    wprowadzenie teoretyczne do danego ćwiczenia,

I techniczny sposób przeprowadzenia ćwiczenia, dyspozycje do opracowania yriwri wiania.

•    wykaz literatury uapefcńająccj

Skrypt jest przeznaczony dU wszystkich typów studiów na wydziałach I mlimmfch, I zestaw cwiczen pow-mien zostać dobrany stosownie do typu studiów (magisterskie, aż)ntnlut, dzienne, zaoczne

są pracownicy Zakładu Obrabiarek i Obróbki Skrawaniem KjMWijyjMmaijr Maszyn Wydziału Mechanicznego Technologicznego Politechniki Słąskirj w GhwKach

W tym miejscu dzięiuąę nom Kolegom mgr mi Arkadiuszowi KOI.CH, mgr ■u: KJaudmszowi KLARECKJEMU. mgr anż. Januszowi ŚLIWCE i Adamowi CfTKOWSKFEJMU za pomoc lerhniczną w komputerowej edycji tekstu i rysunków.

1. Dokładność geometryczna obrabiarek i próba pracą

1.1.    Wprowadzenie

1.1.1.    Uwagi ogólne

Intensywny rozwój przemysłu budowy maszyn i coraz większa dokładność produkowanych elementów maszyn wymagają stosowania dokładnych obrabiarek. Wprawdzie uzyskanie wymiarów produkowanych części maszyn w odpowiednio wąskich tolerancjach zależy od wielu czynników, jednakże decydujący wpływ ma dokładność samej obrabiarki.

Po pewnym okresie eksploatacji obrabiarka traci swą dokładność na skutek zużywania się poszczególnych jej elementów. Stopień tej utraty musi być oceniony ilościowo wg ściśle ustalonych kryteriów tak, aby drogą odpowiedniego remontu doprowadzić obrabiarkę do stanu prawidłowego. Odbiorca kupujący obrabiarkę również chce wiedzieć, jakie dokładności będzie mógł na niej osiągnąć.

Wszystkie te względy wymagają stworzenia ogólnych zasad czy norm pomiaru dokładności obrabiarek. Głównie mają więc one służyć jako:

aj wytyczne do wykonania obrabiarki z taką dokładnością, jaka potrzebna jest z uwagi na jej przeznaczenie;

b)    kryterium do okresowego sprawdzania stanu i dokładności obrabiarki;

c)    wytyczne do osiągnięcia odpowiedniej dokładności w czasie remontu obrabiarek i ich zespołów;

d)    środek dla osiągnięcia odpowiedniego porozumienia pomiędzy producentem i odbiorcą.

Powszechnie stosowane są dwie metody sprawdzania dokładności obrabiarek:

1.    Sprawdzanie geometryczne polegające na bezpośrednim sprawdzeniu dokładności samej obrabiarki w stanie spoczynku Polega ono na określeniu wzajemnych połączeń i ruchów elementów podstawowych w stosunku do odpowiednio wybranych osi i płaszczyzn odniesienia

2.    Próba pracą polegająca na sprawdzeniu pośrednim obrabiarki, przez pomiar dokładności próbnie obrobionych przedmiotów, wykonywanych podczas normalnej pracy obrabiarki