© Stosunkowo niewielki zakres decyzji zarezerwowanych dla centrali.
© Normy kontroli i oceny ustalane lokalnie.
o Zróżnicowany w poszczególnych krajach system nagród i kar w celu lepszego motywowania kadry w oddziałach zagranicznych.
© Przepływy informacji zarówno od centrali do oddziałów, jak i między oddziałami niezbyt rozbudowane (stąd też możliwe konflikty na tle niedostatecznie sprawnej komunikacji).
® Angażowanie miejscowej kadry na stanowiska kierownicze w oddziałach zagranicznych.
0 Problemy koordynacji działań na poszczególnych rynkach z punktu widzenia celów strategicznych przedsiębiorstwa.
0 Wysokie koszty, brak wykorzystania efektów synergicznych.
Marketing:
0 Każdy rynek zagraniczny traktowany niezależnie jako specyficzny (może wystąpić tendencja do przeceniania znaczenia dużych rynków i niedoceniania małych28).
© Potrzeby i wymagania miejscowych odbiorców uznawane za odmienne na rynkach narodowych.
© Indywidualizacja programów marketingowych, dostosowywanie procedur.
© Kształtowanie linii produktów dla poszczególnych rynków zbytu, adaptacja produktu, marki, kampanii reklamowych i innych działań marketingowych.
© Niezależnie prowadzone (lub zlecane) badania marketingowe poszczególnych rynków (możliwość dublowania).
© Możliwa konkurencja między oddziałami przedsiębiorstwa z krajów sąsiednich.
Orientacja regiocentryczna. Ogólna charakterystyka:
0 Struktura organizacyjna coraz bardziej rozbudowana, regionalnie ujednolicona i powiązana.
© Dążenie centrali do współpracy z regionami w procesach decyzyjnych; decyzje dotyczące regionów podejmowane w centralach regionalnych.
© Standardy kontroli i oceny — regionalne (międzynarodowe), ale i dostosowywane lokalnie w miarę możliwości.
© Przepływy informacji między centralą a regionami o charakterze dwukierunkowym.