Na laboratorium Technologii Betonu KFBiMB przy projektowaniu mieszanek betonowych proponuje się stosowanie następujących wytrzymałości:
6.
Obliczyć wartość parametru pomocniczego B (o ile to konieczne - recepta wg Kluza -Eymana) lub przejść do obliczeń wg pkt 7.
B = l +
1
Wk 'Pa
c |
( Wc |
1 1 |
w |
lwk -Pa |
cl 1 |
7. Obliczyć ilość składników na 1 rrf betonu wybierając jedną z recept.
Recepta wg Kluza - Eymana 1000
Recepta wg Bukowskiego K=_
w,
w.
c
w
c
2- + 1 Pc
V J
1
W =
C =
B
1000 c
W =
W,
K
1 - w.
c
w
K =
B
1000
w
B w
k V
W
w.
Klasa wytrzymałości na ściskanie |
Minimalna wytrzymałość charakterystyczna oznaczana na próbkach sześciennych łck.cube [N/mm ] |
Wartość wytrzymałości przyjmowanej do projektowania Rb [N/mm2] |
C8/10 |
10 |
16 |
C12/15 |
15 |
21 |
C16/20 |
20 |
26 |
C20/25 |
25 |
33 |
C25/30 |
30 |
40 |
C30/37 |
37 |
49 |
C35/45 |
45 |
57 |
C40/50 |
50 |
62 |
C = —• W w
wc = 0,23 - S1 wc = 0,26 - S2 wc = 0,29 - S3 wc = 0,31 - S4 wr = 0,32 - S5
8. Ze wzoru na sumę objętości absolutnych, sprawdzić poprawność obliczeń.
Vabs =— + — + W =1000 ±2[dm3]
Pa Pc
Pc = 3,1 [kg/dm3]
9. Sprawdzić, czy obliczone ilości składników odpowiadają wymaganiom normowym PN-EN 06265:2004 Tablica 2.
• Maksymalne w/c
• Minimalna klasa wytrzymałości
• Minimalna ilość cementu C > Cmin
Wydanie 1 z dnia 18.11.2008 2