Obliczyć dawkę efektywną człowieka, który został napromieniowany promieniowaniem „y" ~ żołądek oraz promieniowaniem „ a „ - skóra.
wRy = 1 wRa = 20 wT1 = 0,12 (żołądek) wT2 — 0,01 (skóra)
Dawka pochłonięta promieniowania y Dt = 2Gy a promieniowania a D2 = lGy.
E = wT-lH1 + wT2H2=wt1wRyD1 4- wT2wRaD2 = 0,12 • 1 • 2 + 0,01 • 20 • 1 = 0,24 4-0,2 = 0,45Sv = 450 mSv
Dawka ta przekracza roczną dawkę graniczną, która dla osób narażonych zawodowo na promieniowanie wynosi 50 mSv i jest dużo wyższa od rocznej dawki granicznej dla osób nie związanych zawodowo z promieniowaniem, która wynosi 1 mSv.
Zad 2
Obliczyć dawkę pochłoniętą, którą został napromieniowany człowiek, jeśli dawka skuteczna E = 0, 055p. Tą samą dawką pochłoniętą napromieniowano tarczycę promieniowaniem y , a skórę promieniowaniem a.
wT1 = 0,05 (tarczyca) wT2 — 0,01 (skóra) wRy = 1 wRa = 10
Czy nie przekroczono dawek granicznych?
E = wT1H1 + wT2H2=wt1wRyD + wT2wRaD = D{0,05 • 1 + 0,01 • 10)
0,33Gy
E 0,05 015 “ 015
Dawki równoważne
H! = wRyD = 1 • 0,33 = 330 mSv (tarczyca)
H2 - wRaD = 10 • 0,33 = 3,35V (skóra)
E = 0,055V = 50mSv - efektywna dawka graniczna
Hr < 500m5V - zgodne z przepisami H2 > 500m5v - niezgodne z przepisami
Przekroczono równoważną dawkę graniczną (skóra).