SDC13290

TO korclalem gestu 70/ autora danego toich rodziców lub . który będąc koro nej obecności kon* ieszkaja moi mdii-kowc - np. do do-i mieszkania osoby a więc do mieszka-tacka osoby wypo-Staman est sonie

dziwo ściowa a okazu zdania: ist-omunikacie moz linów ej jego treści, kazanie czasu zdatni prawdziwe jest Imkaowi pewnych ćącydi przedmioty enia. czyli jego lotta wy mówiącego zdania.

ie istnieją wyraże-kontekstu usytuo-/estrzeni. czyli au-estrzenno-czasowe olu i vo roku 1855 i H w Konstantyna-lia sprzęgające darzyli wyrażenia sa-ażenia temporalne p. Piotr teraz pra-y powiadania dane-poralne w formach iechai (■ wyjechał ącym moment wy-i). wyrażenia lokaje/ - np. Piotr Jest miejscu, w którym i zdania). Wyraże-iwościową mówią-z reguły wiążą da-lenia, odsyłając do iie Piotr jest teraz icza prawdziwości atość zawiesza).

-czasowych, ale tak/c wyrażeń wskazujących przedmioty, o których w zdaniu mowa. np. w zdaniach typu Krzyk. Polar!, Wstęp wzbnmiony roli* reno ja. tcmpoiali/ncju. lokalizacja I (w dwóch pierwszych) > modulność są ukryte, w związku t czym aktualizuje je tylko konsytuac ja. W jęz. poi. modalność aseitoryczna jest zawsze niejawna lub inaczej - wyrażona implicite.    SK

Aktualne ro/c/łunkownnle zdania (struktura (budowa) tematyczno-rrmatyczna (dalej: s. t.-r.)_f funkcjonalna perspektywa zdania). Podstawowa semantyczna (komunikatywna) właściwość struktur zdaniowych w tym sensie, że za zdanie - jednostkę płaszczyzny semantycznej (treści) - może być uznana tylko taka konstrukcja w której na płaszczyźnie sensu da się wyróżnić składniki tworzące s. t.-r.. a więc: I. przedmiot - rozumiany jako konkretny obiekt fizyczny, pojedynczy lub zbiorowy - o którym coś się mówi; 2. to. co się o tym przedmiocie mówi. Na płaszczyźnie formalnej składnikowi pierwszemu odpowiada wyrażenie, za pomocą którego wskazuje się ów przedmiot charakteryzowany lub. inaczej, identyfikuje się go. wyróżnia spośród innych, drugiemu - wyrażenie, za pomocą którego charakteryzuje się wyróżniony przedmiot. Składniki te określa się następująco:

a)    przedmiot charakteryzowany jako —» temat;

b)    treść charakteryzującą jako —► rcmai; c) wyrażenie wskazujące jako wyrażenie tematyczne; d) wyrażenie charakteryzujące jako wyrażenie rematyczne. Zdanie jest zatem konstytuowane przez temat i remat. wyrażenie zdaniowe zupełne - przez wyrażenie tematyczne i wyrażenie rematyczne. W odróżnieniu od zdania wyrażenie zdaniowe, które zdanie reprezentuje, nie musi być zupełne, może być zredukowane do wyrażenia tematycznego. Temat zaś można wskazać w inny sposób niż za pomocą jęz.. np. gestem dłoni przy istnieniu możliwości wskazania naocznego. Wyrażenie tematyczne jest zatem fakultatywnym składnikiem wyrażenia zdaniowego.

Łatwo zauważyć, że istnieje podobieństwo między definicją tematu i -» argumentu, rematu i —»predyktatu oraz przyporządkowanych im wyrażeń (wyrażenia tematycznego i argumentowego, rematycznego i predykatywnego). Toteż w —> zda-