sen drzewo wieszcze

SEN-DR ZEW O- WIESZCZŁ Sen-ziele, u nas na czary ku wiośnie,

Bujno rozkwita na ranków niewiele:

0! póki śnimy młodo i miłośnie;

A młodość? miłość? to takoż Sen-ziele,

₆ Sen-ziele owe, tajemnicze wielce;

Kto umie zakląć je, niech zdrów się cieszy! Niech zeń swej lubej sączy po kropelce! Już to nie dla nas, nie dla starszej rzeszy! Jest inny, z Bożej rosady, sen jeszcze; io Jak młodość pachnie, jak miłość się kwieci, Sen utajony, och! Sen-Drzewo-Wieszcze,

Na czary mnogich wszczepione stuleci!

Sen-Drzewo-Wieszcze na stepach tam stoi,

Woń a szum — dziwną mowę swą rozwiewa: « Och! pobratymi spół-gęślarze moi,

Dłoń w dłoni razem nie opaszem drzewa! Sen-Drzewo-Wieszcze mogiłom ku straży, Nieogarnione ocienia stąd kraje;

Wieść z nieba, — jako co stoi i waży,

>o Ku nam plemionom sławiańskim podaje.

Kto po tern drzewie puści w górę ducha, Utraci pamięć żywota, zwietrzeje;__

W. 9 rosada albo rozsada = roślina, którą się przesadza. Znaczenie całego wiersza: jest inna jeszcze roślina, która się snem nazywa, przez Boga wybrana do przesadzania.

. W. 12. Jak sen-ziele służy do czarowania w miłości, tak ^sen-°^r^°" wieszcze ma czarować Słowian przez liczne wieki swoją pię <    -■

, W. 20. W tym wierszu podobnie jak w ostatnim |M »

“'ejazej dumce Do Gęś i) poeta używa formy .sławmnski *am. zwykłego słowiański, Słowianie, może w *-^wl4^zk „ .    ’

obiecuje tyra poetom, którzy tworzyć będą w duchu oj

13*