sieci

szybkiej wymiany danych między terminalem abonenckim i oddalonymi sieciami komputerowymi iub przeprowadzenia transmisji wideofonicznej.

Całkowita przepustowość kanałów dostępu podstawowego do sieci ISDN wynosi 144 kbit/s (2 • 64 kbit/s + 16 kbit/s). Jej wartość została ograniczona do podanych rozmiarów w celu umożliwienia wykorzystania istniejących łączy abonenckich (nie-ekranowana skrętka przewodów) do przenoszenia informacji w postaci cyfrowej. W ten sposób znacznie obniżono koszty instalacji nowego systemu, unikając konieczności wymiany okablowania pętli abonenckiej.

Na zakończenie należy nadmienić, iż dostęp podstawowy jest często oznaczany symbolem 2B+D, co odzwierciedla bezpośrednio strukturę tworzących go kanałów.

3.1.2. Dostęp pierwotny

Bardziej wymagający użytkownicy mogą korzystać z dostępu pierwotnego do sieci ISDN, oznaczanego skrótem PRA (Primary Ratę Access), Format transmisji danych włączu abonenckim dostępu pierwotnego odpowiada strukturze ramki podstawowej systemu PCM 30/32. Jego główną część tworzy 30 kanałów B o właściwościach identycznych jak analogiczne kanały dostępu podstawowego. Szczelina nr 16 jest zajmowana natomiast przez sygnalizacyjny kanał pakietowy D. Tym razem jego przepustowość została poszerzona do 64 kbit/s (D64), co jest w pełni uzasadnione faktem, iż obsługuje on tutaj znacznie większą liczbę połączeń niż ma to miejsce w przypadku dostępu podstawowego. Szczelina nr 0 jest wykorzystywana do synchronizacji ramki i pozostaje dla abonenta niedostępna.

Dostęp pierwotny oferuje abonentowi znacznie szersze pasmo transmisyjne i większą liczbę zestawianych jednocześnie połączeń. Jego stosowanie jest w pełni uzasadnione w przypadku podłączania do publicznej sieci ISDN różnego rodzaju małych central abonenckich, czy też lokalnych sieci komputerowych. Niestety, transmisja strumienia danych z szybkością 2,048 Mbit/s na odległość rzędu kilku kilometrów wymaga już stosowania kabla koncentrycznego lub światłowodu. Stąd też instalacja i eksploatacja dostępu pierwotnego znacznie przekracza koszty ponoszone przez abonenta dysponującego jedynie dostępem podstawowym.

Użytkownik może wykorzystywać poszczególne kanały B całkowicie niezależnie lub też łączyć je w struktury o większej przepustowości. Proces łączenia kanałów w grupy nie może być przeprowadzany w sposób dowolny lecz podlega ścisłym regułom. Określają one zasady tworzenia kanałów pochodnych, zawierających kilka, kilkanaście lub pełną liczbę 30 kanałów podstawowych B.

Opisana struktura dostępu pierwotnego jest powszechnie stosowana w krajach europejskich i oznaczana skrótem CEPT. Jej amerykańska odmiana (T1) została dostosowana do współpracy z systemem PCM 24 i zawiera taką właśnie sumaryczną liczbę kanałów. Ich podstawowe parametry i przeznaczenie są identyczne jak w opisanym wcześniej systemie europejskim.