sieciS

2

KONCEPCJE SYSTEMÓW TRANSMISJI CYFROWEJ

Wprowadzenie

Jeśli informacja jest przedstawiona w postaci skończonego zbioru dyskretnych wartości, to mamy do czynienia z sygnałem cyfrowym. Dane cyfrowe mogą powstawać w dwojaki sposób. Możemy na przykład sygnał analogowy próbkować, a następnie przedstawić otrzymane impulsy w apostaci cyfrowej, tak że sygnał będzie reprezentowany przez słowo cyfrowe. Operacja ta, przekształcająca sygnał analogowy w sygnał cyfrowy nosi nazwę kwantowania. W innym przypadku dane mogą od razu powstawać w postaci cyfrowej. Przykładem może być ciąg liczb przedstawiających czas, w jakim zaszły jakieś wydarzenia. Jeśli zechcemy zastąpić ten ciąg liczb innym ciągiem symboli, wprowadzimy dodatkowy proces zwany kodowaniem.

Operacje: próbkowanie, kwantowanie i kodowanie, przedstawione na rysunku 2.1, razem stanowią proces zwany modulacją impulsowo-kodową PCM, co stanowi skrót angielskiej nazwy: Pulse Codę Modulation. Sygnał zostaje kolejno poddawany procesom: próbkowania, kwantowania i kodowania, zanim zostanie doprowadzony do wejścia kanału transmisyjnego w celu przekazania go dalej. Do kompletnego systemu brakuje nam jeszcze odbiornika, który przedstawiono na rysunku 2.2. Na wyjściu dekodera otrzymujemy sygnał próbkowany, a na wyjściu filtru dolnoprzepustowego — oryginalny sygnał analogowy. Przekazywanie informacji w ten sposób za pomocą modulacji impulsowo--kodowej PCM, nosi właśnie nazwę transmisji cyfrowej. W dalszych częściach tego rozdziału zajmiemy się omówieniem podstaw teoretycznych tego procesu.

Wejście

kanału

Rys* 2J Schemal hlokow\ nadajnika PC M

Sygnał PCM z kanału

(PC n

fćtt)

f'(t)

Rys. 2.2 Sehcmai blokowy odbiornika PCM