PAGE50

Format zmiennoprzecinkowy

Dla tego formatu każda liczba A jest przedstawiona w postaci:

««■*

A = M p gdzie M - mantysa. czyli część ułamkowa

p - podstawa systemu liczbowego

C - cecha (wykładnik), czyli wykładnik potęgi podstawy’.

W związku tym w formacie zmiennoprzecinkowym słowa liczbowego wyróżnia się pole mantysy i pole cechy. Wykładniczy zapis wartości liczby eliminuje w tym formacie potrzebę użycia pojęcia skali liczbowej, której rolę pełni cecha.

Pclfr mantysy    ____ftalg cuchy

	m,	* -	-			^c*-«	• • •	^c.
\	bity znako»*				/
m,		m,	•	• •			• • •	^c-ł

t6-biiowy format pojedynczej precyzji

		31 30 ' 23 22 0
1 j mantysa 7-bitowa wykładnik 3-bitowy		S Łcccnerrt j Mantissa
24-bUowy format podwójnej precyzji		Siigie-ccncaion ficaBng point 63 S2 52 51 0
_____________ _ __.___
1 mantysa i-bitowa	wykładnik 3-bitOwy	S | Expooent Marrassa

■ znak mantysy

Ooutte-procśs»cci floabng port

S+OLwjddyd X£Eb. T5Ą

Format pojedynczej i podwójnej precyzji

W formacie zmiennoprzecinkowym dana liczba może mieć wiele przedstawień, zależnych od wyboru cechy. Postać znormalizowana jest to wyróżniony rodzaj reprezentacji, przy którym moduł mantysy przyjmuje największą możliwą wartość. Przy normalizacji przesuwa się mantysę w lewo, aby najbardziej znacząca jedynka znalazła się przy polu znaku mantysy, a potem koryguje się cechę. Karlemu przesunięciu mantysy w lewo odpowiada pomnożenie jej wartości przez 2 czyli korekta cechy polega na odjęciu od niej 1.