Rys. 17. Schemat dymomierza Hartidge’a: 1 - oświetlacz; 2 - termometr; 3 - korek spustowy kondensatu; 4 - miejsce podłączenia manometru; 5 - manometr; 6 - samoczynny zawór ciśnieniowy; 7 - wskaźnik działania; 8 — ujście nadmiaru spalin; 9 - termometr; 10 -przepustnica; 11 - wlot spalin; 12 — wylot spalin; 13 - fotoogniwo; 14 - oś obrotu oświetlacza i fotoogniwo; 15 - wlot powietrza; 16 - przepustnica powietrza; 17 - dmuchawa; 18 - rura pomiarowa powietrzna; 19 - rura pomiarowa spalinowa
Zamiast przełączania zaworu i zmiany kierunku przepływu spalin, następuje tu równoczesny obrót źródła światła i fotoogniwa i ustawienie ich bądź w osi rury pomiarowej, bądź rury wypełnionej powietrzem i dymomierz typu Hartridge'a wyposażony jest również w samoczynny zawór ciśnieniowy, ręcznie sterowany zawór umożliwiający przepuszczanie spalin z pominięciem rury pomiarowej, a także termometry do pomiaru temperatury spalin na wejściu do dymomierza i wewnątrz rury pomiarowej oraz manometr wodny umożliwiający pomiar nadciśnienia spalin na wejściu do dymomierza. Przewidziano również odstojnik dla kondensującej pary wodnej
Temperatura spalin wewnątrz rury pomiarowej winna zawierać się w granicach 60*120°C, przy czym wynik pomiaru sprowadza się do znamionowej temperatury pomiaru wynoszącej 100°C wg zależności:
[%]
./ + 273
mk-m
gdzie: k - współczynnik pochłaniania odczytany ze skali miernika w °/o. Miernik ma skalę podwójną: bezwzględną (logarytmiczną) w jednostkach (m*1) i względną w jednostkach zadymienia Ao,407 [%>], t - temperatura wewnątrz rury pomiarowej w °C.
Dolna granica dopuszczalnej temperatury wewnątrz rury pomiarowej dobrana została w taki sposób, aby kondensacja pary wodnej zawartej w spalinach występowała w tak małym stopniu, który praktycznie nie powoduje zmiany zadymienia spalin. Kropelki kondensującej wody wytrącają z aerozolu - jakim są spaliny - pewną ilość sadzy, wpływając w ten sposób na wynik pomiaru.
16