skanuj0031 (10)

Załóżmy, żc pytamy 50 wybitnych specjalistów i naukowców

0    duże przedsięwzięcia techniczne i gospodarcze, które należałoby podjąć w najbliższych 25 latach. Następnie pytamy ich o lo, w jakim momencie czasowym - szacując z pięćdziesięcioprocentowym* prawdopodobieństwem - możliwa i pożądana jest realizacja kolejnych konkretnych przedsięwzięć. Uzyskujemy zróżnicowane odpowiedzi, z których obliczamy dla każdego przedsięwzięcia średnią najbardziej optymistyczną, najbardziej pesymistyczną

1    średni rozrzut tych dwóch wielkości. Dalszym badaniom poddajemy tylko te przedsięwzięcia, które mają racjonalne uzasadnienie.

Otrzymane wyniki są podawane zwrotnic uczestnikom badania w celu ewentualnego skorygowania ich wypowiedzi (tzw. ęfjja. .•O-Utłoiśetą)..oraz ponownego szacowania pięćdziesięcioprocentowego prawdopodobieństwa realizacji kolejnych przedsięwzięć. Celowe jest również doprowadzenie na tym etapie do dyskusji z tymi specjalistami, których zdania znacznie odbiegają od poglądów większości [2]. Podanie do wiadomości indagowanych nowych wyników obliczeń (średnia, kwartyIc, mediana) wywołuje trzecią rundę itd. aż do momentu, w którym uzyska się w miarę mały rozrzut wyników. Badania mogą być uzupełnione podawaniem przez autorów skrajnych wypowiedzi oraz uzasadnieniem swojego stanowiska.

N* oj6ł    j* pięidzictkc :p:ocento*< prawdopodobieństwo, gdy* .m wytsxy

slopicr. pcawdopodobieta>a, więcej «Sb witfzyncje jię c-d odpowiedzi.

•4.5. Technika odwracania problemu

Chodzenie utartymi ścieżkami oraz postępowanie według odwiecznych stereotypów nic prowadzi do oryginalnych rozwiązań. Dlatego niektórzy artyści, np. fotograficy, malarze, aby uzyskać r.owy punkt widzenia na obserwowany przedmiot stają dosłownie na głowie. Zasadę tę należy stosować także w procesach twórczego poszukiwania lepszych rozwiązań, zadając sobie pytanie: "co by było, gdyby było odwrotnie?"

Dawno już zauważono, że niektóre pomysły formułowane z zamiarem poprawy badanego obiektu często "mimo woli" pogarszają wartość użytkową przedmiotu. Skoro tak, to na zasadzie analogii odwrotnej pewna ilość pomysłów wytwarzanych świadomie z myślą o pogorszeniu przedmiotu doprowadza do jego udoskonalenia. Na wiele z tych rozwiązań nic natrafilibyśmy jednak nigdy w drodze normalnego rozumowania "wprost", zmierzającego do poprawy wartości użytkowej. Niektóre z tych pomysłów mogą mieć cechy oryginalności [2].

4.6. Syncktyka    ..    ^

Twórca tej metody, WJJ. Gordon, definiuje synektykę jako sens "łączenia ze sobą różnych i pozornie nie pasujących do siebie elementów". Grupa składa się z doświadczonego lidera, który zna istotę problemu i starannie dobranych ludzi. Cala trudność polega na skojarzeniu właściwych przedmiotów, szukaniu między innymi analogii (podobieństw) i uchwyceniu logicznego związku, między nimi.

Proponowanie rozwiązań według techniki synektycznej przebiega w trzech następujących etapach: