skanuj0072

m=0; 27tm=0; przyrostA=0. Tw. Ukł. autom. reg. stabilny w stanie otwartym jest stabilny po zamknięciu pętli sprzężenia zwrotnego cc> charakterystyka amplit — fazowa ukł. otwartego nie obejmuje punktu (-1+jO).

12. W YMIENIĆ    RODZAJ KRYTERIÓW JAKOŚCI REGULACJI

I) ćckrau.-.cio z:zrrzz~j. _Kv-/ stanie ustalonym); 2) kryteria zapasu stabilności; 3) kryteria szvbkości działania; 4) kryteria całkowe.

14.    CO TO JEST UKŁAD ASTATYCZNY?

Układem astntycznym nazywamy układ w którym po zamknięciu przebiegów przejściowych występuję e_ust=0 , przy czym nie zalezy on od ustalonych wartości wymuszeń bądź zakłóceń działających na ten układ.

Układami astatycznymi nazywamy układy, których tamsmitacja układu otwartego G(s) ma przynajmniej jednokrotny biegun zerowy (układ statyczny - gdy nie ma biegunów zerowych). Stopniem astatyzmu układu nazywamy krotność bieguna zerowego. Układ zamknięty jest układem astatycznym I - tego stopnia, jeżeli układ otwarty zawiera 1 połączonych łańcuchowo członów całkujących, a jego transmitancja ma postać G(s) = L(s)/s^,M(s).

15.    NARYSOWAĆ CHARAKTERYSTYKI REGULATORA PI.

GRUPA B

1.    JAK przenosi się wezeł SUMACYJNY?

Jeżeli przenosimy sumator z wejścia elementu na jego wyjście należy do przenoszonej gałęzi włączyć dodatkowy element o transmitancji X(s) = G(s). Jeżeli natomiast prżenosimy sumator • z wyjścia elementu na jego wejście, to do przenoszonej gałęzi trzeba włączyć dodatkowy eiement o transmitancji X(s) — 1/G(s).

2.    PODAĆ WZÓR NA PRZEKSZTAŁCENIE ODWROTNE TRANSFORMATY LAPLACEA DLA PIERWIASTKÓW WIELOKROTNYCH.

Przekształcenie odwrotne polega na znalezieniu funkcji zmiennej rzeczywistej f(t) przy danej funkcji F(s), czyli na rozwiązaniu równania całkowego Laplace'a f(t)=cf^,[F(s)]=(I/2itj),_I. jJ^^FCsje^ds.

3.    WYJAŚNIĆ POJĘCIE LINEARYZACJL W przypadku linearyzacji zwykłej charakterystykę członu nieliniowego dla wszystkich możliwych amplitud wymuszenia zastępujemy odpowiednia prosta P , przechodzącą przez początek układu współrzędnych.

4.    RÓWNANIE I TRANSMITANCJA ELEMENTU OSCYLACYJNEGO- ’ Transmitancja; G(s) = k/[T_n²s²+2ĘT_as+l]. Równanie; T_n²(d²y/dt²)+2ĘT_n(dy/dt)+y = ku. gdzie T„ — okres drgań własnych nietłumionych; Ę - współ, tłumienia względnego; k - współ, wzmocnienia określony jako stosunek odpowiedzi y do wymuszenia u w stanie ustalonym.

5.    WZÓR NA ODPOWIEDŹ JEDNOSTKOWĄ ELEMENTU OSCYLACYJNEGO. h(t) = k{ 1 - [(e^>/(l-ą²)]sm[(W(l-Ę²)t + <p], gdzie <p = arctg[V(l-Ę²)/Ę].

6.    TRANSMITANCJA WIDMOWA ELEMENTU OSCYLACYJNEGO. PRZEBIEG CHARAKTERYSTYKI AMPLITUDOWO - FAZOWEJ.

G(jco) = k[(l-a²T₀²) -jJćcoTo] / [(iVt₀²)²+4ĘVt₀²]

7.    CHARAKTERYSTYKI LOGARYTMICZNE ELEMENTU OSCYLACYJNEGO.

8.    WYZNACZYĆ WARTOŚĆ JEDNOSTKOWĄ h(t) ZA POMOCĄ TWIERDZENIA O WART. GRANICZNYCH.

Tw. o wartościach granicznych; h(0) = lim,_*oh(t) = lim_s_*«sh(s); h(oc) = iim,_Kch(t) =

lim_s^osh(s).