Anar:';100 mA
Rys.5.3. Układ do pomiarów charakterystyki iy. /,.(//«) diod stabilizacyjnych.
2. Powyższy układ pomiarowy z diodą BZP683C4V7 uzupełniamy o rezystancję obciążenia R,= 5,1 kQ (podobnie jak na rys.5.1a.) i zmieniamy potencjometrem RZN napięcie wejściowe Us wewnętrznego stabilizatora w module TM1. Następnie mierzymy i wykreślamy charakterystyki zmontowanego stabilizatora na tej diodzie:
a) . uL(us) z rezystorem obciążenia RL
b) . u,U,) przy U<r 10V.
Podczas pomiarów należy ocenić jak wpływają na prąd stabilizacyjny (Zenera) fluktuacje zasilania i obciążenia.
3. Montujemy na module pomiarowym TM2 układ do obserwacji charakterystyk diod stabilizacyjnych wg rys.5.4. Podczas obserwacji staramy się dokładnie odrysować krzywe uzyskane na ekranie oscyloskopu.
Układ do obserwacji charakterystyki diody iy iA»id na ekranie oscyloskopu.
4. W sprawozdaniu należy wykreślić zależności r Aj,).
5. Wyznaczyć także charakterystyczne parametry układu stabilizacyjnego A,
kpi. i kp_
6. Dokonać w miarę pełnej analizy parametrów i warunków pracy badanych diod.
7. Wyniki obliczeń i parametry diod porównać z danymi katalogowymi.
Rys. 5.
Jeżeli obszar złącza diody zostanie jeszcze bardziej zdmieszkowany niż w diodzie Zenera, to napięcie przebicia takiego złącza stanie się bliskie zeru; Uz0*0. Dioda p‘ł'f-n++, która ma większą rezystancję w kierunku przewodzenia niż w kierunku zaporowym jest diodą