Skan01

tce)

danym

od

czb

średnia liczba łysinek

rozcieńczenie

mnożnik

wynik

miano lizatu

.SWiaŚK*-*.'

Rys.J5. Lizotypis : gów typujących, a • gi nr 2, 3, 4. B-

Spośród wielu m tyczne zastosowanie da neświzilunia pre

3.6. Indukcje s

odpowiednio oznaczonych płytek agarowych. Płytki pozostawić w temperaturze pokojowej do zastygnięcia, ^^m l^howażj^gż

Następnego dnia odczytać wynik i oznaczyć miano faga; w twm celu wyszukać płatki z r.ozjiieńczenijinu^fL&ga wykazującymi

Do obliczeń podać średnią liczbę lysinek z obu płytek o rozcieńczeniu. Miano obliczyć według wzoru:

'ci

- 20

-    1 000 000-krotne;

-    2 (objętość zawiesiny laga rozlewana na płytki =0,5 ml? przeliczenie na 1 ml = 0,5 x 2);

-    20 x 1 000 000 x 2 = 4,0 x io^ml;

-    4,0 x 10^ wirionów łysinkotwór-czych na 1 ml.

Ns tej podstawie opracowana została metoda Metoda ta umożliwia szybkie oznaczenie zarówno gatunku drobnoustroju, jak i szczepów w obrębie gatunku, ii    aia fppi zjadliwe o ściśle oznaczonym zakresie

a

;ospo

rodki badań epidemiologicznych dysponują obecnie standardowymi zestawami fagów oraz schematami typowania różnych gatunków drobnoustrojów, np.: typowanie Salmonella typbi za pomocą Vi--fagów, różnicowanie S.paratyphi od S.typhimurium lub innych salmoneli grupy B; typowanie szczepów St. aureus, szczepów Ć.diphtheriae. Do typowania używa się fagów w rozcieńczeniu

tzw. ETD (routi: cieńczenie fags. kropienia na sz. Wykonanie:

Do próby uż? na podstawie pi' przesuszyć; na c dardowego zestaw fag na osobne, i tu, w rozcieńczę: kubować w temp,. ;

Odczytanie w, W miejscu ćz: zależnie od wyr ii równać z opracov?ć (rys. 55)..

A

Pagi znalazły szerokie zastosowanie w diagnostyce bakteriologicznej przede wszystkim w dochodzeniach epidemiologicznie^. V? badaniach tych wykorzystano ■.wybiórcze, lityczne dzlaA łanie f asów _g_atnaujQku do „ gjąfiś    szczepów _i ba^ejaóaach^

i z

o ściśle oznac

Specjalistyczne os-